Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        że w Krakowie ostanę, bom słyszał o gonitwach i rad w szrankach
 2  1,2 |    złożyć. Ale młody Zbyszko nie słyszał zaprosin, skoczył bowiem
 3  1,5 |  ówczesnej Europie, który by nie słyszał o straszliwym Tymurze Chromym,
 4  1,5 |          Żali to żaden z was nie słyszał, że wizerunek Chrystusów
 5  1,5 |      księcia opolskiego. Zbyszko słyszał o nim na dworze Witoldowym
 6  1,6 | więziennych o chorobie królowej, słyszał gwar ludu koło zamku, a
 7  1,7 |     Widzieć, nie widziałem, alem słyszał, że pan z Garbowa ma w służbie
 8  1,8 |    chcieli dowiedzieć, i com zaś słyszał, to powiem. Mówiła z nim
 9  1,8 |         był przy mnie z krzyżem, słyszał, jako rzekła: "Mój ci jest!"
10  1,9 |       których znal lub o których słyszał od znajomych - i aż poczynało
11  1,10|         Przez długi czas Zbyszko słyszał tylko odgłos pocałunków
12  1,12|       było tak cicho, że Zbyszko słyszał własny oddech.~W ten sposób
13  1,12|          ucichły. Zbyszko jednak słyszał wyraźnie, że coś zatrzymało
14  1,15|          nie był pewny, czy opat słyszał istotnie taką rozmowę, czy
15  1,16|        głęboko rozważając to, co słyszał.~Po chwili orszak ruszył
16  1,16|         A jeden z moich kleryków słyszał, że ma na nas nastąpić przed
17  1,19|            Nie masz święceń, bom słyszał, żeś sam o tym mówił, jako-że
18  1,19|      wiem, czy jedna ostała, bom słyszał, jako księżna mówiła, że
19  1,19|          wojny przyjść musi, nie słyszał jednak o tym, by miała nastąpić
20  1,19|        choć o tym w Bogdańcu nie słyszał, myślał także, że zaraz
21  1,19|       łuczników i on dla straży. Słyszał, że były w Ciechanowie różne
22  1,19|          o weselu Jurandówny nie słyszał. Nie słyszał jednak nikt -
23  1,19|      Jurandówny nie słyszał. Nie słyszał jednak nikt - choć znaleźli
24  1,19|       rozpowiedział Jędrkowi, co słyszał po drodze o wojnie - jako
25  1,19|         może inaczej być, ale on słyszał oto, jak raz sam książę
26  1,22|      wszystkiego, co na Mazowszu słyszał i o chrzcie Litwy, i o połączeniu
27  1,24|         pokruszył.~- Powiada, że słyszał, jak w Niemcu gnaty chrupnęły -
28  1,28|          odpowiedział, jakby nie słyszał~pytania, a potem nagle rzekł:~-
29  1,31|       świadczyć, żeś to ode mnie słyszał i żem rozkazał, aby tu dla
30  1,32|      rycerstwa mianowany. Jurand słyszał nieraz opowiadania o jego
31  2,6 |       począł mu opowiadać to, co słyszał od Mikołaja z Długolasu,
32  2,8 |          opowiadać, co od Czecha słyszał, sam dziwiąc się, że chwilami
33  2,9 |       także?~- I na krzyż!~- Bóg słyszał. Amen! - zakończył Maćko.~
34  2,10|         Wit, rodem z tych stron, słyszał coś wprawdzie o przejściu
35  2,11|       moim ślubowaniu może i nie słyszał, mając o lepszych do myślenia.~-
36  2,11|       nazwiska nie pomni, ale że słyszał o jakowymś, który naprzód
37  2,11|         Wiem tyle, iłem od niego słyszał. Był w Malborgu i możną
38  2,11|         nie poznał go. Może i on słyszał głos Zbyszkowy, ale zawołać
39  2,13|         Dobrze nie wiedział, ale słyszał, że coś tam gadali o Ragnecie,
40  2,15|    wszystkie wieści, które Hlawa słyszał w Szczytnie. Cała Żmujdź
41  2,18|          które przecie i Zbyszko słyszał. Ciężka to rzecz nawet dla
42  2,21|     odbiło się pewne zdziwienie. Słyszał on był wprawdzie, że Danusia
43  2,21|          żem bicia i krzyków nie słyszał, ale śpiewanie żałosne tom
44  2,21|        ale śpiewanie żałosne tom słyszał, a czasem jakoby ptak kwilił...~-
45  2,23|        służy? Zaliś to nigdy nie słyszał, jak ze złymi duchami gadał,
46  2,24|      Zbyszko nie dał jej budzić. Słyszał ją, jak "kwiliła" w nocy,
47  2,25|          pogrążony jest we śnie. Słyszał jednak i rozumiał wszystko,
48  2,28|       zapytywał, co mu jest; nie słyszał, nie rozumiał, tylko leżąc
49  2,41| rozmysłem, jakby je pierwszy raz słyszał.~- To mówicie - pytała -
50  2,49|    majętność w Geldrii? Bo jakom słyszał, toś tamtejszemu władcy