Tom, Rozdzial
1 1,1 | patrzył. Hej! Gdyby nie Mikołaj z Moskorzowa, nie Jaśko
2 1,1 | kasztelan dobrzyński, jest Mikołaj z Waszmuntowa, jest Jaśko
3 1,2 | zapomniał?~- Ja się zowię Mikołaj z Długolasu, a przezywają
4 1,3 | milczenia - po czym zabrał głos Mikołaj z Długolasu, zwany Obuchem,
5 1,4 | wpuszczoną nicią złotą ozdobne. Mikołaj z Długolasu, który dużo
6 1,4 | Krystynie z Jarząbkowa, i stary Mikołaj z Długolasu. Danusia spoglądała
7 1,4 | Krakowie.~Na co ostrożny Mikołaj z Długolasu odrzekł:~- Ej,
8 1,4 | takiej ziemi śmieje - odrzekł Mikołaj z Długolasu - i błogosławieństwo
9 1,4 | słowa księżna, a za nią pan Mikołaj i obaj rycerze z Bogdańca
10 1,4 | niepokój; panny pobladły, jeno Mikołaj z Długolasu, który z niejednego
11 1,4 | zasępiwszy się nagle, Maćko. Lecz Mikołaj z Długolasu począł się śmiać,
12 1,4 | spoglądał tak górnie, iż Mikołaj z Długolasu, pragnąc przywieść
13 1,5 | co - ozwał się roztropnie Mikołaj z Długolasu. – Bo czy tam
14 1,5 | przybyło, aże mi cudnie!~Lecz Mikołaj z Długolasu nie lubił, jako
15 1,5 | Pomyślał przy tym, że jeśli pan Mikołaj z Długolasu ma doletniego
16 1,5 | pax! Niech jeno ksiądz Mikołaj z Kurowa ustąpi z biskupstwa
17 1,6 | też potykał.~- Za co?~- Bo Mikołaj - wiecie - ten, co jest
18 1,10| miecznik Bemat, i cześnik Mikołaj, i Prokop, i Przecław, i
19 1,19| zdarzyło się, iż przeor Mikołaj, z Elbląga rodem będąc,
20 1,19| ugościł znajomy Zbyszkowy, Mikołaj z Długolasu, któren przywodził
21 1,19| Jakoż na wieczerzy, którą Mikołaj z Długolasu dla gości wyprawił,
22 1,20| między nimi do bitki, gdyż Mikołaj z Długolasu, dowiedziawszy
23 1,20| mu zwłoka - zwłaszcza że Mikołaj z Długolasu, któren lata
24 1,28| odpowiedział nieco niecierpliwie Mikołaj z Długolasu. - Wierzę, że
25 1,28| Lowe, Gotfryd i Rotgier...~Mikołaj z Długolasu polecił jeszcze
26 2,3 | niedawnym czasem, właśnie gdy Mikołaj z Długolasu miał jechać
27 2,3 | surowy wzrok w Krzyżaku, zaś Mikołaj z Długolasu, Mrokota z Mocarzewa,
28 2,3 | Danveld wiedział - ozwał się Mikołaj z Długolasu. - Gadał ci
29 2,5 | dźwięku trąb jego zwycięstwo, Mikołaj z Długolasu zawezwał go
30 2,6 | Ich łgarstwa - rzekł Mikołaj z Długolasu - są jakoby
31 2,6 | Tak jest - odpowiedział Mikołaj. - Mistrz człowiek ludzki.
32 2,6 | zrozumiał, to wytłumaczył mu Mikołaj, więc chwycił przez pół
33 2,6 | i udałeś mi się - rzekł Mikołaj z Długo-lasu. - A żeś do
34 2,6 | doświadczony i znający Krzyżaków Mikołaj z Długo-lasu wziął Zbyszka
35 2,15| wojnie potwierdził stary Mikołaj te wszystkie wieści, które
36 2,15| pojechał z tymi listami mądry Mikołaj ze Rżniewa, który umiał
37 2,49| Ostroroga, i sędomier-ski Mikołaj z Michałowie, i proboszcz
38 2,49| a zarazem podkanclerzy Mikołaj Trąba, i marszałek Królestwa
39 2,51| się ksiądz podkanclerzy Mikołaj i sekretarz Zbyszko z Oleśnicy,
40 2,51| Czajka z Nowego Dworu, Mikołaj z Morawicy i Daniłko Rusin,
41 2,51| nieprzyjaciela, a której rycerz Mikołaj Kiełbasa przywodził.~- Król
42 2,51| najbliżej od pola stojący Mikołaj Kiełbasa poznał wprawdzie
43 2,51| Pierwszy uderzył ze swymi Mikołaj Kiełbasa i znów rozgorzała
44 2,51| leży?~Na to podkanclerzy Mikołaj, który znał przepowiednie
45 2,52| się ksiądz podkanclerzy Mikołaj i sekretarz Zbyszko z Oleśnicy,
46 2,52| Czajka z Nowego Dworu, Mikołaj z Morawicy i Daniłko Rusin,
47 2,52| nieprzyjaciela, a której rycerz Mikołaj Kiełbasa przywodził.~- Król
48 2,52| najbliżej od pola stojący Mikołaj Kiełbasa poznał wprawdzie
49 2,52| Pierwszy uderzył ze swymi Mikołaj Kiełbasa i znów rozgorzała
50 2,52| leży?~Na to podkanclerzy Mikołaj, który znał przepowiednie
|