Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |            owych czasach nienawiść, jaka dzieliła za czasów Łokietkowych
 2  1,5 |      rozmyślając w wezbranym sercu, jaką by ją uczcić modlitwą, sądził
 3  1,5 |          odpowiedzialności i karze, jaka nań spaść mogła, dotychczas
 4  1,5 |          spisana skarga o zniewagę, jaka mnie w królestwie waszym
 5  1,6 |         pomstę prawu zostawił?~- Na jaką pomstę? Co mnie prawo uczyni,
 6  1,8 |            swoją nieboszczkę, taką, jaką niegdyś poznał u księżny
 7  1,10|            a nie, to poślę pytać.~- Jaka Jagienka? Waszej przecie
 8  1,10|             Za dołami świeci górka,~Jaka mać taka i córka... Hoc!
 9  1,10|            i w domu ledwie tam ława jaka jest - albo i wiązka grochowin
10  1,16|             Jaki wół, taka i skóra, jaka mać, taka i córa... Z czego
11  1,17|             się opat szczerością, z jaką mówił Maćko, uśmiechnął
12  1,18|             dni, czy nie dojdzie go jaka wieść ze Zgorzelic lub czy
13  1,19|             iż teraz dopiero uczuł, jaka przy niej była radość, a
14  1,19|          wśród zawieruchy wojennej, jaką wzniecili Nałęcze i Grzymalici,
15  1,19|           Zapytaj się tego rycerza, jaka jest najcnotliwsza i najcudniejsza
16  1,19| najcudniejsza dziewka na świecie.~- Jaka jest najcudniejsza i najcnotliwsza
17  1,20|       pomimo całej pobłażliwości, z jaką patrzano na podobne sprawy
18  1,23|             z rąk jego wyszła taką, jaką w nie wpadła. Ale Krzyżakom
19  1,26|            lubi, ale już nie tak.~- Jaka Jagienka? - zapytał ze zdziwieniem
20  1,30|              lubo zrazu uczuł ulgę, jaką sprawia zawsze wyznanie
21  1,30|             to ta sama niewiasta.~- Jaka niewiasta?~- Od Krzyżaków,
22  1,30|          wiedzą i wy wiecie, panie, jaka w tym kraju jest ku nim
23  2,1 |           powrozy i we wszelką broń Jaką każdy mógł naprędce pochwycić.~
24  2,6 |          tęsknota do stryjca, taka, jaka zdejmowała go często, zwłaszcza
25  2,8 |            chłopie, ran boskich! Po jaką żonę?~- Po Jurandową córkę.
26  2,14|     zrozumieli, że to jest litania, jaką odmawiano nie tylko w chwili
27  2,14|           wojnie, zwłaszcza takiej, jaka toczyła się na żmujdzkiej
28  2,21|           przejściach, czy z folgi, jaka ogarnia zwykle słabe dusze,
29  2,21|        dziękując za znaczną usługę, jaką oddał, opatrzył go żywnością,
30  2,24|          dała mu znać o przygodzie, jaka spotkała starszego brata.
31  2,24|           aby Niemcom nie strzeliła jaka inna myśl do głowy, radził
32  2,26|            mnichu-rycerzu, o karze, jaka go dosięgła, a wreszcie
33  2,27|            odgłosy zaciekłej walki, jaką Zbyszko i Maćko stoczyli
34  2,27|        równym, szarym ugorem, jakby jaka procesja żałosna.~Na modrym
35  2,30|          ucieszył, pamiętał bowiem, jaką życzliwość okazał mu swego
36  2,31|      widocznie o ostrej odpowiedzi, jaką swego czasu młody rycerz
37  2,35|         trudności rozmowy i powagi, jaką wszyscy musieli zachowywać.
38  2,40|         strachu.~- Zaliście dostali jaką złą nowinę?~- Nijakiej nowiny
39  2,40|      potrafię. A gdyby przygoda się jaka trafiła - bo to chłopaka
40  2,40|        Wiedziano, jakie są komendy, jaka gdzie liczba żołnierza,
41  2,40|             gdzie liczba żołnierza, jaka ilość dział, ile czasu potrzeba
42  2,41|            ani bowiem domyślał się, jaka w tym twardym pozornie sercu
43  2,42|             ów sąsiad, zasłyszawszy jaką nowinę, zajeżdżał do Bogdańca,
44  2,43|         tylko zdradzić troskliwość, jaką okazywała w pielęgnowaniu
45  2,43|           mu powtórzył, że chyba na jaką daleką wyprawę pójdzie,
46  2,43|           może znajdzie się rada.~- Jaka rada? - pytał niespokojnie
47  2,43|             niespokojnie Zbyszko.~- Jaka? No! nie ma co gadać, że
48  2,48|          nie nastąpiło.~- A wiecie, jaką mi przypowieść Zyndram z
49  2,51|            i po raz pierwszy uczuł, jaką niezmierną odpowiedzialność
50  2,52|            i po raz pierwszy uczuł, jaką niezmierną odpowiedzialność