Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        mówił dalej mieszczanin. - Wielkie gody i wielka szczęśliwość
 2  1,1 |         dobrze. Mieli swoje gaje, wielkie numy i konie dojazdy i dziesięcinę
 3  1,2 |        czy to nowina wam, że choć wielkie wojska nie wojują i choć
 4  1,4 |          zdążył kopię przyłamać - wielkie szczęście!~Lecz Zbyszko
 5  1,4 |      Słysząc to, wszyscy wpadli w wielkie zdumienie, z wyjątkiem Mikołaja
 6  1,5 |         którego twarzy odbiło się wielkie zakłopotanie. Cofał się
 7  1,11|       ognisk na środku izb, tylko wielkie kominy z okapami po rogach.
 8  1,14|    jeziorku woda jeno z brzegu na wielkie mrozy zamarza. Obacz, jako
 9  1,14|         spływać po policzkach łzy wielkie i padać jedna za drugą jak
10  1,16|        rogu parkanu, gdzie leżały wielkie kamienie przygotowane pod
11  1,19|      wieczora bym nie skończył.~- Wielkie są te relikwie, jeśli prawdziwe! -
12  1,19|           i z Jansborka, wyprawił wielkie łowy w puszczy, na które
13  1,21|     bliska wydawało się potwornie wielkie, ujrzał łamiącą ręce nad
14  1,22|      bywali starszymi w Zakonie i wielkie Krzyżowi oddali usługi.~-
15  1,23|          obiecnę, jeśli wskórają, wielkie nagrody, jeśli nie wskórają -
16  1,25|         Słowo pomazanki boskiej - wielkie słowo... Strach mi księdza
17  1,25|           księdza biskupa, ale to wielkie słowo!... Mógłby też młodzianek
18  1,25|      rycerz ubierał się zwykle na wielkie uroczystości, a też i piękny
19  1,26|         pozbijały się w stada tak wielkie, że napadały nawet gromadnie
20  1,26|      ulicach jeszcze większe, tak wielkie, że w wielu miejscach zakrywały
21  1,26|         dwóch kominach paliły się wielkie ognie, nad którymi czuwali
22  1,28|       jego słowa. - De Bergowowie wielkie piastowali dostojeństwa
23  2,1 |         Jednocześnie rozwarły się wielkie drzwi wchodowe i przywołani
24  2,3 |           ostatnie słowa Krzyżaka wielkie uczyniły wrażenie na wszystkich
25  2,7 |        oko Juranda poczęły spadać wielkie, płonące krople smoły, a
26  2,8 |          nimi całe wsie, przyszły wielkie odwilże. Luty, wbrew swojej
27  2,10|           przyjaciółką Krzyżakom, wielkie ma między nimi zachowanie.~-
28  2,11|           ma okrutną i zachowanie wielkie, a przy tym mściwy jest.
29  2,17|          koni podobne.~-Na nic tu wielkie, bojowe ogiery - mówił doświadczony
30  2,21|        wszyscy.~Słowa te uczyniły wielkie wrażenie. Zbyszko, Maćko
31  2,23|           mu kapać jedna za drugą wielkie łzy niepohamowanej boleści.
32  2,23|           zakonnej.~-Nieszczęście wielkie nie jest - rzekł - bo albo
33  2,24|           zawahał się nieco, gdyż wielkie to było zaklęcie, ale w
34  2,25|          oczu zebrały mu się dwie wielkie łzy i spłynęły mu po policzkach.
35  2,26|           z każdego zwieszały się wielkie krople dżdżu, mieniące się
36  2,26|  sosnowych igieł błyszczały jakby wielkie diamenty. Ulewa potworzyła
37  2,29|         Wieść o uwięzieniu Tolimy wielkie i na Zbyszku, i na księdzu
38  2,33|      drzewa ułożone w szychty tak wielkie jak domy, składy kul kamiennych
39  2,34|            bo już jeden de Lorche wielkie niegdyś w Zakonie piastował
40  2,45|           łące. Przyniosła mężowi wielkie wiano, ale i więcej niż
41  2,45|        ale i więcej niż wiano, bo wielkie kochanie i urodę olśniewającą
42  2,45|          ścianę są we wrażej mocy wielkie bogactwa i obszerne ziemie,
43  2,46|      przypominać, że to nie żadne wielkie państwo, jeno bratanek i
44  2,49|        byłem w Geldrii i dostatki wielkie stamtąd przywiozłem, za
45  2,50|   płaszczach nosi i bronią go tak wielkie i święte relikwie, że myśl
46  2,51|           zanosząc - amen.~I dwie wielkie łzy spłynęły mu po ogorzałych
47  2,51| Zaciekłość polska rozbiła wkrótce wielkie kolisko na kilkanaście mniejszych
48  2,52|           zanosząc - amen.~I dwie wielkie łzy spłynęły mu po ogorzałych
49  2,52| Zaciekłość polska rozbiła wkrótce wielkie kolisko na kilkanaście mniejszych