Tom, Rozdzial
1 1,4 | poczęła mu drgać i nagle miłość do bratanka wybuchnęła w
2 1,5 | chwyciła go zaraz chęć, by tę miłość i wierność poddanego rycerza
3 1,5 | Wina dajcie i niech żywie miłość między chrześcijany!~-Między
4 1,5 | mi taki rycerz jak wasza miłość mówi, iż się to godzi -
5 1,16| chociaż rozdzielała ich miłość do Jagienki, jednak żyć
6 1,19| odejdziesz, bo ci je Jego Miłość każe połamać.~- Jako żywo! -
7 1,19| się z nim i rzekł:~- Wasza miłość, rycerze jacyś za nami walą.
8 1,20| jej otworzyły się oczy na miłość - i skutkiem tego było w
9 1,20| już wiedziała, co to jest miłość.~- Hej, krocie ty moje!
10 1,21| moją jużeście zdobyli, a miłość ludzką również łatwie cnymi
11 1,25| w Przasnyszu.~- A wasza miłość nie pojedzie? - spytał giermek.~-
12 1,25| rzekł:~- Żeby jeno wasza miłość pląsać mogła, to choćby
13 1,26| prócz tego okrut-niem waszą miłość pokochał, więc jej nie opuszczę
14 1,26| śmierci służyć.~- To już wasza miłość osiędzie na dziedzinie! -
15 1,27| poczynały szybko umykać.~- Wasza miłość! - rzekł wreszcie Czech -
16 1,29| Zbyszku wybuchnęła zarazem miłość do Danuśki i nienawiść do
17 1,30| Toćby im lepiej było na miłość ludzką niż na pomstę zarabiać.
18 1,31| dłonią i rzekł:~- Wasza miłość co każą?~- Pytam: jak się
19 2,5 | strony: straszne krzywdy, miłość i żal bez dna, z drugiej:
20 2,5 | jej stratę i jej niedolę. Miłość, żal i zemsta nalały mu
21 2,6 | rozumiesz?~- Rozumiem. Wasza miłość jedzie też także pewnie
22 2,6 | na cześć. A gdyby waszą miłość jakować przygoda spotkała,
23 2,6 | precz. Jeśli mnie wasza miłość odpędzi, pojadę opodal,
24 2,6 | możesz.~- Jak to, wasza miłość?~Więc Zbyszko począł mu
25 2,6 | pobił, a Rotgiera wasza miłość.~- Widzieli cię pachołcy,
26 2,6 | mów.~- Chciałbym, wasza miłość... - odrzekł Czech - chciałbym
27 2,8 | Krzyżaków?~- Prosim waszą miłość!... Już jeśliby ją zbóje
28 2,8 | My też zęby mamy, wasza miłość.~Nastała znów chwila milczenia.~-
29 2,13| To jakoś widzi wasza miłość... Bo i prawda, że nie byłoby
30 2,14| ogromna i jakby dziecięca miłość do tego nieszczęsnego starca,
31 2,14| wyciągnie. Zechce-li wasza miłość cierpliwie słuchać, to powiem.
32 2,14| jedli i świadczyli sobie miłość. Łowy nawet w tamecznych
33 2,14| ludzie, że to już na wieki miłość między Krzyżaki a księciem
34 2,23| Jagience.~- Widzicie, wasza miłość - rzekł. - Panienka, gdym
35 2,23| zawołał:~- O, to i wasza miłość na nogach? No, czas mi!
36 2,25| mu jeszcze jedno tylko: miłość do dziecka.~Potem sinawe
37 2,31| tu przyjechał, aby waszą miłość o dobre słowo za nim prosić.~-
38 2,31| mój chciałby o coś waszą miłość zapytać.~- Dobrze - odpowiedział
39 2,31| ta panna, z którą wasza miłość rozmawiała przed ucztą,
40 2,34| nieszczęścia uczyniły tę miłość jeszcze silniejszą. Stary
41 2,34| i jakby jeszcze większa miłość dla Zbyszka.~- A czci potrafi
42 2,34| A wiecie, co ludzi? - miłość.~- Rany boskie! miód wam,
43 2,41| twardym pozornie sercu tkwiła miłość dla bratanka i jaki panował
44 2,43| swej patronce. W ten sposób miłość jego, tracąc stopniowo ziemskie
45 2,43| dnia na dzień cudniejszy, miłość jej zmieniła się niemal
46 2,51| powiem, co mi sumienie i miłość do Zakonu nakazuje. Nie
47 2,51| anieli!~Tam radość,~Tam miłość,~Tam widzenie Twórca, anielskie,
48 2,52| powiem, co mi sumienie i miłość do Zakonu nakazuje. Nie
49 2,52| anieli!~Tam radość,~Tam miłość,~Tam widzenie Twórca, anielskie,
|