Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |    wyrostek, syn mego rodzonego, woła się Zbyszko. Herbu jesteśmy
 2  1,5 |        przeżegnał się i rzekł:~- Wola boska! Ano, trudno!~Następnie
 3  1,6 |         po chwili dodał:~- Widać wola boska.~Czas jakiś milczeli
 4  1,8 |          to Jurand:~- Jak będzie wola boska, to ją dostaniesz,
 5  1,9 |     Potem zaś do Zbyszka:~- Zali wola boska nie mocniejsza od
 6  1,9 |           Jak - powiada - będzie wola boska, to ją dostanie".~-
 7  1,9 |           Jak - powiada - będzie wola boska, to ją dostaniesz".~-
 8  1,11|         teraz spierze, jeśli jej wola.~Na to Jagienka, chcąc go
 9  1,12|          wyciąga do niego ręce i woła:~"Bywaj, Zbyszku, bywaj!"
10  1,17|          moja łaska, a choćby mi wola była na gościńcu osta-wić,
11  1,19|        we wszystkim musi być jej wola, w końcu zaś rzekł: "Przyrzecz
12  1,24|       ludzką patrzy.~- Byle była wola boska - rzekł książę - to
13  1,24|             Hej! bliżej mu ta za wolą boską do ślubu niż do truchty -
14  1,25|      Zbyszka! Zbudził się i jeść woła. Znacznie go popuściło.~
15  1,25|       Dla Boga żywego, może to i wola boska!~- Inaczej nie może
16  1,27|     rzekł sobie młody rycerz - i wola boska zawsze mocniejsza".
17  1,27|         niż w dalekim Bogdańcu. "Wola boska! wola boska!" - powtarzał
18  1,27|   dalekim Bogdańcu. "Wola boska! wola boska!" - powtarzał sobie
19  1,30|  ofiarowali ją Bogu, a Bóg mnie. Wola Jego!~- Wola Jego! - powtórzył
20  1,30|         a Bóg mnie. Wola Jego!~- Wola Jego! - powtórzył Jurand -
21  1,30|     przeciwny. A teraz nie wiem: wola to Jego była, czyli też
22  1,30|      hamować, rzekł:~- Taka jest wola braci Szomberga i Markwarta.
23  1,32|      zmógł i póki nie poczuł, że wola go nie zawiedzie.~Tymczasem
24  1,32|       piwnicach krzyżackich. Ale wola boska!... Szczytno było
25  1,32|        siebie mówić:~- Jużci, że wola boska! Ale wieczór żywota
26  2,1 |         i przemocą.~- Aleć i pod wolą boską - odpowiedział Jurand.
27  2,1 |     nasza w tym wina, ale raczej wola Pana naszego, który w ten
28  2,3 |           która o pomstę do Boga woła, choć tak nam się nagrodzi,
29  2,3 |       rzekł do Zbyszka:~- Jeślić wola, to pieszo, w zamkniętych
30  2,4 |         ale gdym mu rzekł, że to wola Boża, uspokoił się - i przebaczył.
31  2,8 |      pomsta nad Jurandową krwią? Wolą oni pomstę niż miód i wino,
32  2,9 | somsiedzkum przyjechał - z dobrą wolą.~- Z dobrą wolą witamy.
33  2,9 |          z dobrą wolą.~- Z dobrą wolą witamy. Święta osoba gość.~
34  2,9 |       dłużej wytrzymać, rzekł:~- Wola wasza mówić albo nie mówić,
35  2,22|            Ano! prawda jest, ale wola boska! - odpowiedział Zbyszko.
36  2,23|       powrót do domu i dziej się wola boska!...~Po chwili jednak
37  2,23|        dodał:~- Jużci, dziej się wola boska, ale żeby chociaż
38  2,24|          co gadać, bo taka wasza wola.~- Dobrze, wszystko mi to
39  2,25|      rzekł:~- Panie, jeśli wasza wola ma się spełnić, to trzeba
40  2,27|        wymawia jego imię i że go woła. Wnet potem wychudzone jej
41  2,28|     takim okropnym głosem, jakim woła niezmierna boleść i rozpacz:~-
42  2,33|    zrodziła i postanowiła myśl i wola, tam wnet wykonywały setki
43  2,40|      chcieli oglądać - ale teraz wolą do Malborga ciągnąć, bo
44  2,42|          wspomnę, to mi żal. Ale wola boska! Lepiej jej na dworcu
45  2,43|        rządził, ale teraz -twoja wola. Chcesz-li koniecznie swojemu
46  2,46|      była w tym i łaska Boża - i wola, abyśmy tu wrócili i stąd
47  2,46|     mojemu chłopu się sczezło!~- Wola boska.~- Ano! Starsi, których
48  2,46|           Przecie wiecie. Jużci, wola boska. Ale ten był ze wszystkich