Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      uszy, podniósł następnie do ust naczynie z piwem.~Stary
 2  1,1 |         zaś podniósł naczynie do ust, napił się i odrzekł:~-
 3  1,2 |        wielką i przycisnąwszy do ust, rzekł:~- Przypnę je do
 4  1,2 |        Danusi albo jej wprost do ust je wkładał, ona zaś rada,
 5  1,2 |        wybraniu ziarn zbliżał do ust pięść i wydmuchiwał nagle
 6  1,3 |           którą zaraz poczęła do ust przyciskać. Radość pani
 7  1,4 |     Ptolomeusza, podnosiła ją do ust.~- Ciekawam okrutnie, jak
 8  1,5 |   garbaty i dość spiczasty, koło ust zmarszczki, oczki czarne,
 9  1,5 |        cześć niemal religijną. Z ust do ust między panami i ludem
10  1,5 |       niemal religijną. Z ust do ust między panami i ludem chodziły
11  1,5 |          ni przygryzanie ząbkami ust - i nagle wybuchnęła płaczem
12  1,5 |         przygany albo pochwały z ust jego szybko rozchodziło
13  1,6 |     rozkołysał. Podawano sobie z ust do ust, że gdyby król był
14  1,6 |          Podawano sobie z ust do ust, że gdyby król był obecny,
15  1,7 |    przykładać palce do czoła, do ust, do piersi i zarazem bić
16  1,11|         jej rękę, podniósł ją do ust mimo oporu dziewczyny.~-
17  1,12|    dotknęła nawet niby wypadkiem ust Zbyszka.~On zaś puścił ją
18  1,14|         znów przyłożyła palec do ust i po chwili doszli. Dziewczyna
19  1,16|        Opatową, podniosła j ą do ust:~- Ojcze krzestny, a może
20  1,21|        śniegiem, wlewano wino do ust, wreszcie łowczy Mrokota
21  1,21|        zdjęto mu hełm i wlano do ust wina, wnet otworzył oczy,
22  1,27|          dowiedzieć się czegoś z ust Juranda o Danusi, nie była
23  1,27|     Wyszoniek przyłożył palec do ust i dał znak ręką, by go nie
24  1,30|       czekając na jakieś słowo z ust Juranda, lecz gdy ów milczał,
25  1,32|      żyta i wsypywał ją sobie do ust, gdy zaś zaspokoił w ten
26  1,32|        zdyszanych jego nozdrzy i ust wychodził oddech w kształcie
27  2,3 |       Szczytnie.~I przechodząc z ust do ust, przyszła powiększona
28  2,3 |           I przechodząc z ust do ust, przyszła powiększona dziesięciokrotnie.
29  2,7 |          podawać sobie pokarm do ust. Ubrany był w ten sam wór
30  2,8 |      uczuł swędzenie. Wreszcie z ust wyszło mu z trudem jedno
31  2,9 | odpowiedź. Maćko zaś podniósł do ust czarę miodu, wypił ją, po
32  2,10|     Jagienki podniósł z kolei do ust i dłoń Sieciechówny, przy
33  2,11|          przestał wydymać dumnie ust, co czynił zawsze, jeśli
34  2,11|    spłynęły mu po policzkach a z ust wyszedł podobny do jęku
35  2,11|        wodzić lewą dłonią wzdłuż ust.~Jagienka, nie zrozumiawszy,
36  2,11|       chcąc zagrodzić drogę, a z ust poczęły mu się wydobywać
37  2,12|         ze ściany, przycisnął do ust, do piersi i oddał księdzu
38  2,17|          wreszcie podniósłszy do ust piszczałkę, wyrzeźbioną
39  2,21|          zbliżył mu powtórnie do ust bukłak z kobylim mlekiem,
40  2,21|     podniósł powtórnie bukłak do ust, opróżnił go całkowicie
41  2,23|       przymknęła tylko oczy, a z ust jej wyszedł zwykły, zdyszany
42  2,23|    niewinne" przybliżył pięść do ust i ścisnął zębami knykieć,
43  2,27|     jakby głębszym oddechem, a z ust wyszedł ledwie dosłyszalny
44  2,27|       jest?... rzekła.~Wówczas z ust jego wyrwał się cały rój
45  2,31|         wysłuchawszy opowieści z ust Jaśka z Zabierza, dworzanina
46  2,31|       wysłuchał tej odpowiedzi z ust swego Pomorczyka, westchnął
47  2,42|          o wszystkim dokładnie z ust bratanka wywiedzieć, ale
48  2,44|         ukazując spod koralowych ust cudne białe zęby. - W konopiach