Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |              na wozy, ale i bez nich obaj wyglądali tak, jakby ciągnęli
 2  1,4 |             na bitwę, nie do miasta.~Obaj też jechali w pobliżu kolaski,
 3  1,4 |               a za nią pan Mikołaj i obaj rycerze z Bogdańca poczęli
 4  1,4 |          wjechali do miasta. Lecz tu obaj ze Zbyszkiem zapomnieli
 5  1,4 |           skarżył...~Usłyszawszy to, obaj rycerze, lubo przy uczcie
 6  1,5 |           Rozdział V~Następnego dnia obaj rycerze z Bogdańca wraz
 7  1,6 |           boska.~Czas jakiś milczeli obaj pod brzemieniem posępnych
 8  1,9 |     sposobność nie było trudno, gdyż obaj towarzyszyli księżnej konno,
 9  1,10|    przypatrzę. Hej, zmieniliście się obaj... Wy, Maćku, musicie wpierw
10  1,12|           powodu chłodów jesiennych.~Obaj rozrzucili szałas, zabrali
11  1,15|        połamię!" A potem poczęli się obaj upewniać, że się będziesz
12  1,15|          bodźca: natomiast rozumieli obaj, a zwłaszcza, znając dobrze
13  1,16|    kościelnym czekał ich nowy zawód. Obaj pospieszyli do kropielnicy
14  1,16|         pospieszyli do kropielnicy i obaj, zanurzywszy w nią ręce,
15  1,16|            także i po chwili poczęli obaj toczyć go ze wściekłością
16  1,16|       znacznie, tak że oprzytomnieli obaj, stali tylko bladzi z natężenia,
17  1,16|              lecz wnet pomiarko-wali obaj, że teraz więcej im potrzeba
18  1,16|              wspólnego wroga i czuli obaj, że jest to wróg okrutnie
19  1,19|           tęgich pomorskich koniach, obaj w pełnych zbrojach, każdy~
20  1,20|            wprowadził go do dworca i obaj znaleźli się w obszernej
21  1,21|         padając, przygniótł Zbyszka. Obaj "brońcy" odciągnęli w mgnieniu
22  1,22|            de Bergow i pan Majneger, obaj z rodzin poprzednio już
23  1,29|            Czecha, i Sanderusa - ale obaj nie wiedzieli dokładnie,
24  1,30|        uczynił to i teraz. Po chwili obaj ze Zbyszkiem znaleźli się
25  2,2 |          bądź mu miłościw!~I umilkli obaj, po czym Rotgier przywołał
26  2,5 |             Głowaczem - i van Krist, obaj przybrani w ciemne żelazne
27  2,5 |             w ciemne żelazne blachy, obaj również z toporami i tarczami:
28  2,5 |          ciała pod nogi Hlawy.~Padli obaj na ziemię i zmagali się
29  2,9 |         Maćkowi, a za starym młody i obaj poczęli ściskać mu prawicę,
30  2,9 |        młodego, a młody na starego i obaj zdumieli się niepomiernie.
31  2,9 |        spokojnie i poufnie, jakby ci obaj byli mu od lat najbliższymi
32  2,9 |              Przyrzekamy! - zawołali obaj.~- Na rycerską cześć?~-
33  2,9 |             żubrzych skórach zasnęli obaj snem mocnym i krzepiącym.~ ~
34  2,11|            Po czym jęli naradzać się obaj, a z nimi i Jagienka, co
35  2,11|           zeskoczył z konia, po czym obaj wzięli go, ponieśli ku taborkowi,
36  2,11|             wie, czy się tam jeszcze obaj nie znajdziem, gdyż tam
37  2,19|            zbytniego parcia i spadli obaj na ziemię. Przez chwilę
38  2,20|      marszcząc brwi. Zdawało się, że obaj wybuchną, lecz Zbyszko,
39  2,22| czerwonowłosy prostak i Sanderus. Ci obaj zajęci byli wycieraniem
40  2,24|           przy sobie Zbyszka i gdyby obaj mieli w ręku miecze, topory
41  2,24|            coś tak wzruszającego, że obaj bracia von Baden, których
42  2,24|       zrozumieli jego kochanie, gdyż obaj mieli jeszcze młodą krew
43  2,29|          niewoli Maćkowej i uradzili obaj wysłać do Prus i Malborga
44  2,31|           niezmiernej potęgi i siły. Obaj książęta mazowieccy ustawili
45  2,32|              Zbyszko, a w mistrzowym obaj von Badenowie, którzy przybyli
46  2,33|         żmujdzkim wodzem Skirwoiłłą. Obaj mieli takie same ogromne
47  2,33|             między szerokie ramiona, obaj równie potężne piersi i
48  2,47|              było. Cudowali się tedy obaj z szatnym - i opowiedzieli