Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        ja usłyszawszy, prosiłem jednego świątobliwego pustelnika
 2  1,2 | zwycięstwa przypadnie i kopa na jednego.~Tu Maćko, który był chciwy
 3  1,3 |      przyboczne, poczęła prosić jednego z zakonników, by opowiedział
 4  1,3 |     panująca królowa, władczyni jednego z największych państw w
 5  1,3 |      nogi świętego Ptolomeusza, jednego z naszych patronów, się
 6  1,4 |       cała sprawa nawet i słowa jednego niewarta. Nie tylko w naszym
 7  1,5 |    Natomiast nie znalazłbyś ani jednego człowieka w ówczesnej Europie,
 8  1,5 |      nosili pas, nie wolno było jednego słowa na wiatr uronić, kto
 9  1,6 |         Niemców pod podłogą, to jednego na słowo rycerskie uwolnię
10  1,13|     wesoło.~Posłał więc Zbyszko jednego ze swoich Turczynków, darowanych
11  1,14|        zdarzy-li się trzeci, to jednego z nich musisz wybrać, bo
12  1,15|  mądrością opata, gdyż żaden ni jednego słowa nie wyrozumiał: on
13  1,17|       też zapowiadam, że więcej jednego skojca nie uwidzicie.~-
14  1,19|            A nad ranem nie było jednego żywego człowieka w mieście,
15  1,20|        pierwszy rzut oka poznał jednego z rybałtów, których w swoim
16  1,21|     lewą wsparł się na ramieniu jednego z "aniołów" - i przez chwilę
17  1,22|  połączeniu dwu koron na głowie jednego władcy, nie miał przypuszczać,
18  1,25|      wyprawiła zaraz z powrotem jednego ze swoich sług niby po nowe
19  1,26|    dziewczyna może pójść w ręce jednego z tych dwóch. "Wolej by
20  1,26|        w przeręble się chowają? Jednego raz pod Sandomierzem rybacy
21  2,2 |   wolność, nigdy on nie wypowie jednego słowa skargi na Zakon.~Po
22  2,5 |    natychmiast do granicy przez jednego z pachołków rycerza, dalej
23  2,6 |      Bergowa też odszukam. My z jednego kraju, a choć go nie znam,
24  2,6 |        A ci zaś wybiorą jeszcze jednego, by zaś był im głową, i
25  2,7 |      czas i na mnie. Miałem cię jednego, a teraz nie mam nikogo.
26  2,8 |      Bolesławcem ułomek, a on i jednego pacierza ze mną się nie
27  2,8 |         nie może być! Znowu tam jednego psubrata rozszczepił - i
28  2,9 |    Cztan i Wilk myśleli też, że jednego z nich wybiorę, i hamowali
29  2,9 |          Czecha Hlawę i jeszcze jednego młodego pachołka, z twarzą
30  2,11|   wówczas pacholęciem. Przy tym jednego byłby on tylko jako amen
31  2,17|       świst, który usłyszano od jednego do drugiego końca obozu.~
32  2,19|      wyłowić ich po cichu co do jednego.~Lecz to ostatnie polecenie
33  2,20|       uszły!~- Mnie Bóg zdarzył jednego - odrzekł młodzian. - Możny
34  2,21|          albowiem brano mnie za jednego z twoich ludzi. Nigdy też
35  2,21|          bom się chycił za ogon jednego z tych koni, które niosły
36  2,23|     koni, ale zastali przy nich jednego tylko pachołka. Inni rozbiegli
37  2,24|   będzie miał do pokazania choć jednego znaczniejszego jeńca. Żywy
38  2,25|      mieli ludzie w niebiesiech jednego więcej patrona-męczennika.~-
39  2,25|         słuchał opowiadania bez jednego drgnienia i ruchu, tak że
40  2,30|       mi tedy jeno dwóch ludzi: jednego zaufanego knechta, który
41  2,30|       im spokoju! Naprawdę jego jednego oni się boją! Hej! kopią
42  2,31|          a książę Janusz posłał jednego z dworzan, aby sprowadził
43  2,32|         krwią i łzami, runie od jednego uderzenia potężnej ręki
44  2,33|        to ani jednej ziemi, ani jednego zamku, ale uczuł, że przeciw
45  2,40|     zabit na Śląsku. Chciał tam jednego kasztelu niemieckiego dobyć
46  2,45|        grube, że trzech chłopów jednego objąć nie mogło, i modrzewiowe,
47  2,51|       braci. Czeladź kładła ich jednego przy drugim, a oni leżeli
48  2,52|       braci. Czeladź kładła ich jednego przy drugim, a oni leżeli