Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |       Suraża, a potem do Słucka, z wielkim żalem tego oto Zbyszka,
 2  1,3 |      dworze "suzerena", gdzie przy wielkim ołtarzu łatwo było o darowizny,
 3  1,3 |        głębię świątyni, tylko przy wielkim ołtarzu drgały pasemka świateł
 4  1,3 | benedyktyni głowy ku mówiącemu i z wielkim zaciekawieniem poczęli pytać:~-
 5  1,4 |    Długolasu. Danusia spoglądała z wielkim zajęciem na żelaznych rycerzy,
 6  1,5 |           Witold, chociaż go piszą wielkim kniaziem, rządzi przecie
 7  1,7 |             że byle doczekał, to i wielkim mistrzem z czasem zostanie.~-
 8  1,11|            na równe nogi i zawołał wielkim głosem:~- A wy skąd to umiecie
 9  1,12|            Zbyszka stadko dzików z wielkim hałasem i fukaniem, a potem
10  1,14|           oczy i poczęła patrzeć z wielkim niepokojem w jego twarz,
11  1,16|          sensu.~Wszyscy słuchali w wielkim skupieniu słów opata, dziwiąc
12  1,19|         dobrze polskiej mowy i był wielkim nieprzyjacielem Krzyżaków.
13  1,19|       skoro Bóg króla Łokietka tak wielkim zwycięstwem udarowa! i dwadzieścia
14  1,19|        zbroje, wszędzie oglądano w wielkim skupieniu kopie, miecze,
15  1,19|        piersiach, ów zaś odrzekł z wielkim zdziwieniem:~- A wam to
16  1,20|         póki nie zagrzmieli jednym wielkim śmiechem Mazurowie i póki
17  1,23|        Żmujdź, gdzie odznaczył się wielkim męstwem i podejmowany wszędy
18  1,24|           niepokojem i gniewem tak wielkim, że w pierwszej chwili chciał
19  1,25|           tej chwili do narady i z wielkim zapałem poczęła mu opowiadać
20  1,32|        Juranda stado zerwało się z wielkim szumem, ale wnet zawróciło
21  2,1 |     komnaty palił się wprawdzie na wielkim kominie ogień, ale źle wysuszone
22  2,5 |      niezwykłym ruchem, kołowały z wielkim łopotaniem skrzydeł nad
23  2,9 |            do domu.~Ale w izbie, w wielkim glinianym kominie, który
24  2,9 |          się, ale patrzył na nią z wielkim upodobaniem, albowiem takiego
25  2,9 |        przywiódł, a ona słuchała z wielkim zdumieniem, a gdy wreszcie
26  2,14|       przecie zwierzchni pan i nad wielkim kniaziem, i nad całą Litwą.~-
27  2,17|           odrzekł Czech - tutejsze wielkim niemieckim nie dostoją.~-
28  2,29|           i począł wypytywać się z wielkim zajęciem:~- Pozwał ci Zawiszę
29  2,30|         król w Raciążu ma układy z wielkim mistrzem prowadzić, przy
30  2,31|            wyjeżdża na spotkanie z wielkim mistrzem, a tyś jest do
31  2,32|           układów - mówił - między wielkim królem a mistrzem nie przyjdzie,
32  2,32|            czarny orzeł - w białym wielkim płaszczu, również przyozdobionym
33  2,33|           drżał na myśl o wojnie z wielkim królem, władcą ziem polskich,
34  2,35|    mniejszym gronie, we wspaniałym wielkim refektarzu, który oświecało
35  2,41|         serce i wielką miłością, i wielkim bólem. Nasłuchiwał też wówczas
36  2,42|           królem sobie obrali, był wielkim księciem litewskim i poganinem;
37  2,47|              Czemu zaś?~- Komturem wielkim został.~- Kuno Lichtenstein
38  2,47|           Lichtenstein komturem ci wielkim został?~- Ba! Może go i
39  2,47|            został?~- Ba! Może go i wielkim mistrzem obiorą. Kto go
40  2,47|            Ale żem to z mistrzem i wielkim szatnym miał z dawnych czasów
41  2,48|        zerwali się na równe nogi w wielkim wzruszeniu. Twarz Maćka
42  2,49|            Lichtenstein jest ninie wielkim kom-turem? - ozwał się Paszko
43  2,50|    ramionach, jak gdyby pogrążon w wielkim smutku. W wojsku mówiono
44  2,51|            stanęli po chwili przed wielkim królem i skłoniwszy nieco
45  2,51|    płaszczu, po tarczy i po złotym wielkim relikwiarzu, który on nosił
46  2,52|            stanęli po chwili przed wielkim królem i skłoniwszy nieco
47  2,52|    płaszczu, po tarczy i po złotym wielkim relikwiarzu, który on nosił