Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |     prawda jest! Ale potem ludzie mówili, że księżna Ryngałła, pomiarkowawszy,
 2  1,2 |         ale upał będzie okrutny - mówili dworzanie książęcy.~- Nie
 3  1,4 |     relikwiami uspokoił.~- Mądrze mówili i sprawiedliwie - ozwał
 4  1,6 |      połączy". Tak to między sobą mówili kupcy - i radość stawała
 5  1,6 |   jechałem bez zbroi, bo mi kupcy mówili, że kraj bezpieczny -i upał
 6  1,6 |        egzekucję skazanego. Jedni mówili sobie, że to siostra, inni
 7  1,7 |      najeżdżali. Samiście przecie mówili, że większego wilkołaka
 8  1,8 |           zatopić. Ludzie wówczas mówili: "Gorze Niemcom! wcale ci
 9  1,10|          nasze.~- Ba! dopieroście mówili o śmierci - zawołał wesoło
10  1,12|          pod ziemię zapadł. Jedni mówili, że porwali ich zbóje, byli
11  1,19|        nastąpić musi, a niektórzy mówili otwarcie: "Po cóż nam się
12  1,19|          Na Mazowszu mniej ludzie mówili o wojnie. Wierzyli i tu,
13  1,20|       Zbyszkowe panu de Lorche.~- Mówili o tym na różnych dworach -
14  1,20| niektórych i zgorszył. "A wiera - mówili starsi - pewnikiem nauczył
15  1,21|           usta pozostały otwarte, mówili między sobą, że nie wyżyje,
16  1,22|         można się spodziewać. Tak mówili Krzyżacy, a on jeszcze nie
17  1,22|      począł się śmiać.~- Samiście mówili - rzekł - że Szomberg wytruł
18  1,26|      coraz okrutniejsza i wszyscy mówili, że kogo w szczerym polu
19  1,27|           przyświadczam.~- Ludzie mówili, że Niemcy bały się go jak
20  2,1 |          na wieki. Więc niektórzy mówili także: "Pleczysty jest,
21  2,1 |   trącając go pod brodę konwiami, mówili: "Rad byś pił, mazurski
22  2,4 |           Nie ułomek ci to jest - mówili - i jakośwa słyszeli, godnie
23  2,4 |           Jurandem i uradzali. Co mówili, też nie wiem, jeno po onej
24  2,5 |           włóknach trzymało. Więc mówili znów niektórzy. "Ot, żyw
25  2,6 |         wrócić.~- A czemuście nie mówili nic?~- Nie mówiłem nic,
26  2,8 |        strachem Maćko.~- Bo gdyby mówili, że ją mają, to byłaby nadzieja.
27  2,8 |          że dworscy w Ciechanowie mówili o Jurandowym liście, w którym
28  2,11|    rycerzu, taki koniec, jakoście mówili, bo chociaż ja tego nie
29  2,11|          inną dziewkę im oddając. Mówili też o Jurandowym pisaniu.~-
30  2,11|       najsłuszniejszą.~Potem znów mówili o Jurandzie, o jego nieszczęsnym
31  2,24|         ja będę Danvelda żałował. Mówili o nim, że się czarną magią
32  2,25|          że jeńca-Krzyżaka wiodą, mówili:~- Podarujcież go nam, panie;
33  2,29|           miedzy nimi bezpieczny. Mówili mi, żeś i ty jest także
34  2,30|          żeście mi nic o niej nie mówili.~A Czech zakłopotał się
35  2,30|            Mnie się wydaje, żeśmy mówili, ale wam w głowie było co
36  2,40|      Czemu zaś mi Maćko o tym nie mówili?" Więc ja znów na to: "A
37  2,45|    przyszło z obcymi iść w zawód, mówili: "Jużci, Zbyszka" - a potem
38  2,45|  pogorzeli jeno garbate domisko - mówili starzy ludzie - i samą majętność
39  2,46|          nie przeczył, gdy ludzie mówili, że ma szczęsną rękę. W
40  2,48|       albo też zginąć z kretesem. Mówili tedy między sobą włodykowie:~"
41  2,48|       umiał pohamować. W Krakowie mówili mi tak: stary von Ost, dziedzic
42  2,48|        jest dobrodziejów Zakonu - mówili posłowie krzyżaccy, bijąc
43  2,50|          mistrza ramię podnosić - mówili nie znający trwogi rycerze -
44  2,51|          przekonać się, że prawdę mówili gońce, gdyż na krańcach
45  2,51|     polsko-litewskie.~Lecz próżno mówili o ich potędze. Mistrz Ulryk
46  2,52|          przekonać się, że prawdę mówili gońce, gdyż na krańcach
47  2,52|     polsko-litewskie.~Lecz próżno mówili o ich potędze. Mistrz Ulryk