Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |       jakowyś zza wzgórza przed nami wyjeżdża.~- A słowo stało
 2  1,5 | kasztelana.~- Są przecie między nami tacy, którzy pójdą. Pan
 3  1,5 |         żaden źrzały mąż między nami nigdy by się nie dopuścił -
 4  1,10|            Jacyś ludzie jadą za nami - rzekł Zbyszko. Maćko,
 5  1,10|       swojak! - rzekł Maćko - z nami się nie będzie darł, a może
 6  1,10|        już są, jeno dalej przed nami wypadli i nie widzą jeszcze
 7  1,19|       do Sieradza. Pojedziesz z nami?~- Bo muszę. Prześpię się
 8  1,19|        miłość, rycerze jacyś za nami walą. Krzyżaki chyba czy
 9  1,20|   ujrzysz, nieboże, i na łowy z nami pojedziesz". A wtem weszli
10  1,22|          To mistrz ujmie się za nami i będzie wojna. Danveld
11  1,22|   klęski Zakon nie ujmie się za nami i wojny księciu nie wypowie...
12  1,22|       Rotgier - gdyby tu między nami był Mar-kwart Salzbach albo
13  1,22|           Zaprawdę, brak między nami ludzi, którzy na wszystko
14  1,25|         i proś o zmiłowanie nad nami.~Danusia, posłyszawszy to,
15  1,25|         z Kurdwanowa byt między nami, może by dyspensy nie odmówił -
16  1,26|        bo inaczej źle by było z nami.~- Kto w polu, temu śmierć -
17  1,26|      ludzie szukają. Jedźcie za nami. Zjechaliście z drogi! W
18  1,27|       błogosławieństwo jest nad nami.~Zastanowiło ją jednak przybycie
19  2,1 |       że jako pies stoisz przed nami, z powrozem na szyi, wyglądając
20  2,1 |      się stawi i upokorzy przed nami, tedy wiedzcie, że słowo
21  2,2 |       mogli rzec: Oto jak oni z nami postępują!~- I tak trzeba
22  2,6 |      dworze księcia. Był między nami sąd Boży i zabiłem go.~-
23  2,7 |      wiedzieli, iż świadczył za nami list samego Juranda, więc
24  2,8 |        pilno do domu? Ostańże z nami.~Lecz ona nie chciała zostać,
25  2,8 |    miłościwa...~- To jedziesz z nami? - zapytała dziewczyna,
26  2,9 | powściekają. Gorzej, że może za nami pojadą.~- No! nie boję się.
27  2,11|      opuścim was. Pojedziecie z nami~na Mazowsze i w każdej wsi
28  2,11|    patrzcie, jakowa jest między nami a nimi różnica. Prawda!
29  2,14|    nieba, Boże - zmiłuj się nad nami!...~- Synu Odkupicielu świata,
30  2,14|   świata, Boże - zmiłuj się nad nami...~Głosy ludzkie i wołania
31  2,14|       błagalne: "Zmiłuj się nad nami!..." mieszały się z kląskaniem
32  2,19|        tam bór zamyka się przed nami i że ich nie widać dotąd -
33  2,23|        dobrowolnie pójdziesz za nami i że ucieczki nie będziesz
34  2,23|       że kazała ci wracać przed nami z nowiną, a potem odwieźć
35  2,23|         może byś i ruszył przed nami. Staremu Jurandowi też by
36  2,28|       ci tu było, kwiatuszku, z nami - źle? Ostał się rodzic
37  2,31|       bo takich nie masz między nami.~Lecz stojący w pobliżu
38  2,31|  królewskich zaliczon i razem z nami ruszysz.~A Zbyszko aż się
39  2,33|     rycerz z Bogdańca, którzy z nami dla wymiany jeńców przybyli.
40  2,35|        nam przyjaciel, temu pod nami dobrze, a kto nieprzyjaciel,
41  2,36|         to i dlatego, aby się z nami nie zminąć - mówił stary
42  2,37|         masz czas. Jedź teraz z nami; wypoczniesz - z żalu i
43  2,40|     nikt by w okolicy nie był z nami na równi - co daj Boże!"~
44  2,42|        pognębić. Są tacy między nami, ba i na Litwie, którzy
45  2,47|       dochowuje, ale do wojny z nami aż drży. Powiadają też,
46  2,48|        Królestwo ratować, a nad nami tu Bóg będzie opiekunem.~