Tom, Rozdzial
1 1,4 | Nikogo z rodzonych nie miłuje król tak jak Aleksandrę.
2 1,5 | Anim ja wiedział, że go tak miłuję - i dopiero teraz się pokazało,
3 1,6 | zachorzała, a księżna ją miłuje jak własne dziecko.~- O,
4 1,6 | I hojny jest, a naszych miłuje okrutnie. Powiedz mu wszystko,
5 1,6 | rozumiecie, że was takoż miłuję i że waszej głowy za swoją
6 1,8 | księżnę, naszą panią, to miłuje, bo jej dworkę za żonę wziął,
7 1,9 | wolę Bożą poczuje, bo teraz miłuje cię ona wprawdzie okrutnie -
8 1,9 | dobrze sprawy, jak dalece miłuje tego stryjca, który mu był
9 1,11| rzekł Zbyszko - stary Zych miłuje ją też jak oko w głowie.~-
10 1,13| Zych - że opat tak Jagienkę miłuje, jakby była jego? Ostatni
11 1,17| tylko krześniaczka, ale ja miłuję i ją, i Zycha od dawnych
12 1,17| bym nie miłował, niźli ją miłuję. Za jej to przyczyną przyszedłem
13 1,17| za niego poszła, bo mnie miłuje i wie, że jej źle nie poradzę...~-
14 1,18| nie wiem, czy więcej jego miłuję, czy ciebie, ale on i tak
15 1,19| ojciec rodzony więcej jej nie miłuje.~- Pewnie, że tak jest.~-
16 1,19| dziewce ślubował i którego ona miłuje.~- Miłuje ci go? - zakrzyknął
17 1,19| i którego ona miłuje.~- Miłuje ci go? - zakrzyknął Zbyszko.~
18 1,19| Powiedz mu ode mnie, że sowę miłuje.~- Pan mój mówi, szlachetny
19 1,19| jaki był, i inaczej cię miłuje niż dawniej. Teraz niech
20 1,20| Maćko z Turobojów - jeno miłuje jedną dwórkę księżny i rad
21 1,20| Danuśka!~- Co, Zbyszku?~- Miłuję cię tak...~Tu zaciął się,
22 1,20| teraz po chwili rzekł:~- Miłuję cię tak, aże mi dech zapiera!~
23 1,22| którą jako źrenicę oka miłuje.~- Ma! znamy ją. Miłuje
24 1,22| miłuje.~- Ma! znamy ją. Miłuje ją i księżna Anna Danuta.~-
25 1,25| dostanie, który was najbardziej miłuje.~- To Zbyszko! - odrzekła
26 1,25| Biskup Jakub z Kurdwanowa miłuje wielce i księcia, i mnie -
27 1,26| przyganić.~- I on też was miłuje. Ale już chodźmy, gdyż księstwo
28 1,26| pozwoleństwo da, bo on też księżnę miłuje.~- Choćby i nie chciał dać,
29 1,26| ale nie dla tych, których miłuje, i nie dla tych, którym
30 1,30| to rozumiem, że Danuśkę miłuję i że ją porwali. Gdyby,
31 2,2 | tym Panem, którego czczę i miłuję, rzeknę mu: "To uczyniłem
32 2,2 | znam, a za twoje męstwo miłuję cię więcej niż kogokolwiek
33 2,3 | Insburka rzekł mi: Nasz mistrz miłuje pobożnego księcia i ufa
34 2,7 | czczę i synowskim sercem miłuję. Przeciwnik - prawy dzieciuch,
35 2,8 | Poniektóra i matki tak nie miłuje, jako ona ojca miłowała.
36 2,9 | nietrudno. Co tu gadać! Miłuje braci stara Sieciechowa
37 2,10| ci oni ją, bo i ona ich miłuje... Dobra to rada i niegłupi
38 2,10| Jagienkę, ale tak jako poddany miłuje córkę króla, więc z pokorą
39 2,14| polna śpiewające! Bóg dzieci miłuje i nad męką ludzką ma litość...
40 2,30| powie, która okrutnie ją miłuje! A znów Krzyżacy niczego
41 2,30| chęć zgadują.~- Jagienka miłuje wielce stryja Maćka i pewnie
42 2,31| To pójdziem z rana. Król miłuje łowy, atoli i wywczasem
43 2,34| miłujecie.~- A ty?~- I ja go miłuję.~- Nie mówię, żebyś do Juranda
44 2,35| von Jungingen rzekł:~- Kto miłuje Krzyż, ten i Zakon powinien
45 2,44| prawdę rzec, to was tak oboje miłuję, że i wstyd gadać.~I chociaż
|