Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |         czas o wojnie i o tym, że Jaśko z Oleśnicy, którego król
 2  1,1 |         Mikołaj z Moskorzowa, nie Jaśko z Oleśnicy, a nie chwalący
 3  1,1 |       Mikołaj z Waszmuntowa, jest Jaśko ze Zdakowa i Jarosz z Czechowa:
 4  1,1 |       Złodziej z Biskupic, i taki Jaśko Naszan, i Abdank z Góry,
 5  1,5 |         Bo i nie dziwno - wtrącił Jaśko z Naszan - choćbyś miał
 6  1,5 |       dłonie. Wówczas wstał stary Jaśko Topór z Tęczyna, kasztelan
 7  1,5 |       twarz była wprost straszna. Jaśko z Tęczyna zdumiał się i
 8  1,5 |          przewidywał, a kasztelan Jaśko z Tęczyna głośno oświadczał,
 9  1,6 | przedwczesna. Kasztelan krakowski Jaśko Topór z Tęczyna wysłał tejże
10  1,6 |        stało się jasnym, że gdyby Jaśko z Tęczyna chciał się teraz
11  1,7 |           w trzeciej zaś poległa. Jaśko doszedłszy do lat pojął
12  1,10|          Przecław, i Dobrogost, i Jaśko z Lazewic, i Pilik Mazur,
13  1,10|      Michowa, i wojewoda Socha, i Jaśko z Dąbrowy, i Pietrko z Miłosławia,
14  1,19|       warszawskim przyjął Zbyszka Jaśko Socha, starosta zamkowy,
15  1,19|         który pod Worsklą poległ. Jaśko znał Zbyszka, gdyż był z
16  2,3 |   Długolasu, Mrokota z Mocarzewa, Jaśko z Jagielnicy i inni rycerze
17  2,8 |          w Cieszynie włada. Aż tu Jaśko, książę raciborski, z nienawiści
18  2,8 |        jej braci, czternastoletni Jaśko, podobny tak do niej jak
19  2,8 |          rozmawiając, gdyż i mały Jaśko, choć zwykle mowny, widząc
20  2,8 |          w domu po wieczerzy, gdy Jaśko i młodsi bracia spać poszli,
21  2,9 |          zawadził. Hej! gadał już Jaśko czeladzi, że obu tamtych
22  2,9 |       kordzik przypaszę i pojadę. Jaśko, choć młodszy, ni na włos
23  2,9 |     ruszać. Czemu więc przyjechał Jaśko, i to tak późno. Stary rycerz
24  2,9 |           pojutrze. Sieciechowa i Jaśko wiedzą, ale Jaśko obiecał
25  2,9 |   Sieciechowa i Jaśko wiedzą, ale Jaśko obiecał na rycerską cześć,
26  2,11|   Powiecie mu, że to nie ja, jeno Jaśko, a Jaśko przecie całkiem
27  2,11|          to nie ja, jeno Jaśko, a Jaśko przecie całkiem z gęby do
28  2,11|      przejdzie, by zaś to nie był Jaśko...~Na to stary rycerz wspomniał
29  2,11|          przeszkodą, zwłaszcza że Jaśko miał istotnie twarz prawie
30  2,40|          oznajmić, skutkiem czego Jaśko, brat Jagienki, wyskoczył
31  2,40|      radości, powitań i okrzyków. Jaśko podobny był zawsze do Jagienki
32  2,40|          zapłakał - odrzekł na to Jaśko - a jeśli nie on, to jego
33  2,40|          Cztan? Co z nim słychać?~Jaśko począł się śmiać:~- Cztan
34  2,40|         ci też i co innego. Niech Jaśko, któren się w drogę rwie,
35  2,40|         gdy trafiło się, że młody Jaśko począł wypytywać o Krzyżaków,
36  2,45|   Bliźniakom dano imiona: Maćko i Jaśko. "Chłopy - mówił stary -
37  2,48|     jednak dopiero w rok później. Jaśko ze Zgorzelic, brat Jagienki,
38  2,49|      Ostrowa i wojewoda krakowski Jaśko z Tamowa, i poznański Sędziwój
39  2,51|    rycerstwem najsłynniejsi byli:~Jaśko Mążyk z Dąbrowy, prawdziwy
40  2,51|        miecze u stóp królewskich. Jaśko Mążyk z Dąbrowy wytłumaczył
41  2,51|        nie gnuśnieli w zaroślach.~Jaśko Mążyk znów przełożył jego
42  2,52|    rycerstwem najsłynniejsi byli:~Jaśko Mążyk z Dąbrowy, prawdziwy
43  2,52|        miecze u stóp królewskich. Jaśko Mążyk z Dąbrowy wytłumaczył
44  2,52|        nie gnuśnieli w zaroślach.~Jaśko Mążyk znów przełożył jego