Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |      wymoszczoną kamieniami, a po obu bokach, jak okiem dojrzeć,
 2  1,5 |          Złodzieja z Biskupic, do obu przesławnych Sulimczyków,
 3  1,5 |     przemocą Danusi, machał tylko obu rękoma, jakby opędzając
 4  1,5 |          i opowiedział o prośbach obu księżn i o łzach Danusi...
 5  1,5 |          na nowo wstąpiła w serce obu pań. Księżna Aleksandra,
 6  1,8 |      siebie po niej jechać; że po obu jej stronach walały się
 7  1,8 |       najmniej tyle, ile palców u obu rąk. Przez to i wam do pomsty
 8  1,9 |       jechać dalej, przyszło więc obu rycerzom z Bogdańca rozstać
 9  1,10|          łuk i chwyciwszy palcami obu rąk cięciwę, naciągnął ją
10  1,15|          Zych na niego, i oblicza obu przybrały wyraz chytry i
11  1,20|      spadającymi aż na ramiona po obu bokach. Wnet zagrzmiały
12  1,30|      zniedołężniałego, że tamtych obu chwyciła nagła trwoga, zwłaszcza
13  2,1 |     Krzyżaki mocarze potrzebowali obu rąk, władał jak piórem jedną.
14  2,3 |       wojny z królem polskim siły obu księstw mazowieckich pozostały
15  2,5 |         gęstsze. Pot zlewał czoła obu walczących, a przez zwarte
16  2,7 |    zarazem na migi, że potrzebuje obu rąk, a nadto, że chce, by
17  2,8 |         ich obyczaj, sprał kiedyś obu lagą i ze Zgorzelic wyrzucił.
18  2,9 |      gadał już Jaśko czeladzi, że obu tamtych pozwie na udeptaną
19  2,9 |         wzmogły jeszcze ciekawość obu dziedziców Brzozowej, więc
20  2,9 |         tak że Maćko zostawił ich obu jak nieżywych przy stole.~
21  2,11|         wyrządził nikomu, a dobro obu rękoma czynił, ją zaś, która
22  2,14|         osłodę w myśli, iż będzie obu pannom strażą i opiekunem,
23  2,18|           mogły przejść po nim. Z obu stron wznosił się wysokopienny
24  2,18|        się wysokopienny bór, a po obu brzegach piętrzyły się pościnane
25  2,19|           urwała się, albowiem po obu stronach szlaku rozległo
26  2,19|           Za nim skoczyli inni. Z obu stron boru podniósł się
27  2,19|        równą szybkością czołem ku obu stronom lasu, aby bronić
28  2,22|      Skirwoiłłą.~Macko chwycił go obu rękoma za kołnierz i ściągnął
29  2,24|           grubiańsku wypuszczeniu obu na słowo. Miał on w tym
30  2,31|          potem pozwać, od których obu ciężki szwank w szrankach
31  2,38| odpowiedział na to ksiądz Kaleb - obu nam z Tolimą ziemia się
32  2,41|           czasie pozywał on nawet obu naraz Wilków w pole, na
33  2,44|            i opat... Aleja wam za obu strzymam, bo żeby tak prawdę
34  2,51|        Daj mi hełm.~*~Już serca w obu wojskach biły jak młoty,
35  2,51|     potkać przyszło. Niedaleko od obu rycerzy bogdanieckich ciskał
36  2,51|         tysiące rycerzy zaległy z obu stron ziemię, aż wreszcie
37  2,51|         najstraszniejsi mężowie z obu armii i rzekłbyś, burza
38  2,51|       każe przed sobą nosić, póki obu w krwi polskiej nie ubroczy,
39  2,52|        Daj mi hełm.~*~Już serca w obu wojskach biły jak młoty,
40  2,52|     potkać przyszło. Niedaleko od obu rycerzy bogdanieckich ciskał
41  2,52|         tysiące rycerzy zaległy z obu stron ziemię, aż wreszcie
42  2,52|         najstraszniejsi mężowie z obu armii i rzekłbyś, burza
43  2,52|       każe przed sobą nosić, póki obu w krwi polskiej nie ubroczy,