Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |        włosów na głowie aż do brwi.~Nastała chwila milczenia. Zbyszko
 2  1,3 |           francuski - odrzekł opat. Nastała chwila milczenia - po czym
 3  1,5 |            Chromym - odrzekł Maćko. Nastała chwila milczenia. O uszy
 4  1,5 |          jego przyczyny pohańbiono?~Nastała chwila milczenia i niechętnych
 5  1,6 |           Spychowa - odrzekł Maćko. Nastała chwila milczenia.~- Oni
 6  1,6 |            sam Pan Jezus zratuje... Nastała długa chwila milczenia.~-
 7  1,11|            pojaśniało!~- Bo pewnie!~Nastała chwila milczenia. Maćko
 8  1,12|          chrapać. Lecz zaraz ustał. Nastała cisza przerywana tylko głośnym
 9  1,14|             po chwili wiatr opadł i nastała cisza zupełna. Wówczas na
10  1,19|    zamkowych i nim spuszczono most, nastała głęboka noc. Przyjął ich
11  1,21|             głos krzywuły - po czym nastała cisza zupełna. Ledwie niekiedy
12  1,22|       odpowiedział Zygfryd de Lowe.~Nastała chwila milczenia, po czym
13  1,22|             powtórzył brat Rotgier.~Nastała chwila milczenia, po czym
14  1,29|             zgryzę, a ją dostanę.~I nastała chwila milczenia. Mściwa
15  1,30|            pobladła ze wzburzenia i nastała groźna chwila, w której
16  1,30|           nimi Markwart i Szomberg.~Nastała chwila śmiertelnej ciszy.
17  1,32|           poczerniało niebo i cisza nastała zupełna.~"Nie otworzą przed
18  2,1 |               odpowiedzieli obecni. Nastała znów chwila milczenia, po
19  2,2 |          czy cesarz rzymski!~- Tak.~Nastała chwila milczenia, po czym
20  2,8 |           ludzkie jej nie widziało. Nastała chwila milczenia.~- Cóż
21  2,8 |            zęby mamy, wasza miłość.~Nastała znów chwila milczenia.~-
22  2,9 |          zdumieli się niepomiernie. Nastała chwila milczenia, gdyż na
23  2,11|          jako ludzie potem prawili. Nastała po bitwie wieja sroga, która
24  2,11|       przysięgom pomoc buntownikom.~Nastała chwila milczenia.~- Ha!
25  2,11| Kazimierzowej ręki. Przy tym pogoda nastała cudna. Noce były gwiaździste,
26  2,11|      potwierdzenia głowę na piersi. Nastała chwila milczenia, tylko
27  2,11|          Spychowa. Po dniu pogodnym nastała noc cicha, gwieździsta,
28  2,14|          gdy skończyła, w świetlicy nastała chwila ciszy. Tylko w lipach
29  2,19|            sobie z Niemcami.~I znów nastała chwila ciszy, którą mącił
30  2,21|          jakby wyrokiem na niedolę.~Nastała chwila milczenia.~Wreszcie
31  2,23|            Opamiętaj się, prze Bóg!~Nastała chwila milczenia.~- Puśćcie -
32  2,23|            Rotgierem. Gdy skończył, nastała cisza, którą mącił tylko
33  2,25|            się Czechowi jak umarły. Nastała chwila oczekiwania, spodziewano
34  2,26|          krańca spychowskiego lasu, nastała przerwa w dżdżu i chmury
35  2,30|           panie, wedle jego mogiły. Nastała chwila milczenia.~- Mówił
36  2,31|      grzmienia kotłów.~Gdy wreszcie nastała cisza, poseł krzyżacki von
37  2,36|          gody!" czasu wojen wołają.~Nastała chwila milczenia, po czym
38  2,42|       zbawionym duszom krew ludzka. Nastała chwila milczenia.~- To po
39  2,43|           pomyślał. Tyś teraz inna. Nastała znów chwila milczenia.~-
40  2,51|         znów przełożył jego słowa i nastała cisza, tylko w orszaku królewskim
41  2,51|       dawały jeszcze znaku do boju.~Nastała cięższa może od samej bitwy
42  2,52|         znów przełożył jego słowa i nastała cisza, tylko w orszaku królewskim
43  2,52|       dawały jeszcze znaku do boju.~Nastała cięższa może od samej bitwy