Tom, Rozdzial
1 1,5 | krzyknął na stojącego w pobliżu młodego kniazia litewskiego, syna
2 1,5 | począł po drodze szeptać do młodego rycerza sposobem życzliwej
3 1,6 | odgadywali w niej panią myśli młodego rycerza, ale i ci nie umieli
4 1,7 | biadali szczególnie nad losem młodego Spytka z Melsztyna, największego
5 1,10| dziewczyna, spoglądając znów na młodego rycerza.~- A jakże!~- Dajże
6 1,11| Zbyszka i spoglądając na młodego rycerza z coraz większym
7 1,15| uspokoił się i rzekł:~- Młodego Wilka widziałem, jako pił
8 1,16| głównie chodziło.~- Cztana i młodego Wilka zastaniem niechybnie
9 1,16| której spodziewał się znaleźć młodego Wilka z Brzozowej i Cztana
10 1,17| skrzyniach, opat zwrócił się do młodego rycerza. Byłeś z nawrotem
11 1,18| się przyjaźnie na ramieniu młodego szlachcica.~"Pogodzi się
12 1,19| pamięci -i trzymał ciągle młodego rycerza między śmiertelną
13 1,19| spojrzał przyjaźnie na młodego szlachcica i rzekł:~- Rozumiecie,
14 1,23| balsam - rzekł - dla tego młodego rycerza, który od tura pobit
15 1,26| Czech już przeznał swego młodego pana i wiedział, że niedobrze
16 1,27| lisiurę; nie próbował jednakże młodego pana wstrzymywać, gdyż mając
17 1,28| Danveldowi giermek tego oto młodego rycerza ramię pokruszył,
18 1,31| rozkazał, aby tu dla tego młodego rycerza taki sam posłuch
19 2,5 | książę uścisnął za głowę młodego rycerzyka i rzekł:~- Bóg
20 2,6 | narzekać, a potem nuż prosić młodego pana, by go nie ostawiał.~-
21 2,6 | spychowskiej, którzy uznali zaraz młodego rycerza jako dziedzica i
22 2,7 | nadzwyczajną szybkością - i twarz młodego komtura stała się rzeczywiście
23 2,8 | domyślasz?~- Przeciem ja młodego pana nie odstępował w krzypocie
24 2,8 | zawołał Maćko.~- Daj Bóg, żeby młodego pana nie pochowali, choć
25 2,9 | przez ojca o Zbyszku twarz młodego~Wilka pobladła w jednej
26 2,9 | spojrzał stary Wilk na młodego, a młody na starego i obaj
27 2,9 | otworzyły się przed oczyma młodego paliwody. "Nie dość się
28 2,9 | Hlawę i jeszcze jednego młodego pachołka, z twarzą rumianą
29 2,11| przepytując po drodze o młodego polskiego rycerza i jego
30 2,11| stolicy działo. Zapytywany o młodego polskiego rycerza, mówił,
31 2,11| Jam jest stryj waszego młodego pana i póki nie wróci, moje
32 2,12| przywieźli.~A jemu na dźwięk jej młodego głosu pojaśniała twarz.
33 2,23| ze Spychowa, a żona tego młodego rycerza. Rozumieszże teraz,
34 2,24| wspartą ciężko na ramieniu młodego rycerza, poczęli spoglądać
35 2,30| nim powrócił. Czech witał młodego pana z radością, ale i ze
36 2,31| jakaś ręka dotknęła ramienia młodego rycerza i słodki, smutny
37 2,42| tak nieraz o tym mówił do młodego Jaśka ze Zgorzelic i do
38 2,45| rycerskiego daleko było do młodego dziedzica z Bogdańca.~Wielka
39 2,48| spotkali brata Jagienki, młodego Jaśka ze Zgorzelic, który
40 2,51| życia pozbawił. On również młodego rycerza Dynheima wziął w
41 2,51| wściekłością Niemcy, chcąc odbić młodego Dynheima, który z możnego
42 2,52| życia pozbawił. On również młodego rycerza Dynheima wziął w
43 2,52| wściekłością Niemcy, chcąc odbić młodego Dynheima, który z możnego
|