Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |             prawdziwe drzewo Krzyża Świętego mają: jakże z nimi wojować?~-
 2  1,3 |       Mojżeszowi pokazał, jest ręka świętego Liberiusza, a co kości innych
 3  1,3 |              w której palec od nogi świętego Ptolomeusza, jednego z naszych
 4  1,4 |        zanadrza puszkę z relikwiami świętego Ptolomeusza, podnosiła ją
 5  1,4 |           ale sama nie otworzę, aby Świętego nie urazić. Niech otworzy
 6  1,4 | świętokrzyskim nie ma drzewa Krzyża Świętego?~- Prawda, jak mi jest Bóg
 7  1,15|             nie wiedząc, do którego świętego się udać, do niej się udałem.~-
 8  1,17|              i jakom znakiem krzyża świętego sam poświadczył. Jeżelibyście
 9  1,17|         Górę, aby się drzewu Krzyża Świętego pokłonić.~Uradował się opat
10  1,19|          mam olej, w którym poganie świętego Jana chcieli usmażyć - i
11  1,19|              i nieco rdzy z kluczów świętego Piotra... Ale wszystkiego
12  1,19|          dwie albo trzy krople potu świętego Jerzego, które wylał, ze
13  1,20|         ręce w górę i zapytał:~- Na świętego Jakuba z Kompostelli, kto
14  1,22|        Spychów w dodatku!~- Na krew świętego Bonifacego przelaną w Dochum! -
15  1,23|            kształt krzyża, na głowę świętego Dionizego, mego patrona,
16  2,1 |               zawołał Danveld. - Na świętego Liboriusza z Padebornu!
17  2,9 |        wojnę zaś alibo do jakowegoś świętego miejsca?~- Wolej by to lub
18  2,10|           imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, amen.~- To dobrze. A wóz
19  2,11|       pasowanym rycerzem, który też świętego Jerzego ma za patrona.~-
20  2,13|           imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, amen! - rzekła Jagienka.~
21  2,15|    zwierzęta, przeto wołamy do Ojca Świętego, by nas przez polskich biskupów
22  2,17|             i relikwie jakby u Ojca Świętego w Rzymie, i mówię wam, że
23  2,20|              co ci pod przysięgą na świętego Jerzego powiem: wielu z
24  2,20|            Na włócznię i na ostrogi świętego Jerzego, Niemce! Bo gdyby
25  2,24|       gdybym na cześć i na włócznię świętego Jerzego zaprzysiągł?~Wolfgang
26  2,29|             udawał zawziętość.~- Na świętego Jerzego! uczyń tak! - odpowiedział
27  2,33|         strzec pątników dążących do świętego miejsca. Ale wrócić~- to
28  2,35|         piersiach serca.~- Na głowę świętego Liboriusza! - zawołał w
29  2,40|           rycerską cześć i na głowę świętego Jerzego, że się w żadną
30  2,50|            Pogonią. Zaś pod znakiem świętego Jerzego ciągnął potężny
31  2,51|            von Wallenrod, i potężną świętego Jerzego, z krzyżem czerwonym
32  2,51|        zarośli nieprzyjaciela.~- Na świętego Jerzego! - zawołał mistrz. -
33  2,51|          śpiewać starą bojową pieśń świętego Wojciecha. Sto tysięcy pokrytych
34  2,51|            i odepchnęli ku chorągwi świętego Jerzego, szerząc wśród nich
35  2,51|         krwią ziemi. Cała chorągiew świętego Jerzego, pod którą służyli
36  2,51|      Gersdorfa, który pod chorągwią świętego Jerzego wszystkim gościom
37  2,52|            von Wallenrod, i potężną świętego Jerzego, z krzyżem czerwonym
38  2,52|        zarośli nieprzyjaciela.~- Na świętego Jerzego! - zawołał mistrz. -
39  2,52|          śpiewać starą bojową pieśń świętego Wojciecha. Sto tysięcy pokrytych
40  2,52|            i odepchnęli ku chorągwi świętego Jerzego, szerząc wśród nich
41  2,52|         krwią ziemi. Cała chorągiew świętego Jerzego, pod którą służyli
42  2,52|      Gersdorfa, który pod chorągwią świętego Jerzego wszystkim gościom