Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |    radością, jakby jej obiecywano jakąś zabawę, w którą się tylko
 2  1,4 |          o jego piersi, gdy naraz jakaś potężna dłoń przyłamała
 3  1,6 |          kara dosięgnie i że jest jakaś w naszym państwie sprawiedliwość?
 4  1,11|          Powiadał o tobie rodzic, jakaś gospodarna. Toś ty całymi
 5  1,12|           chwili stanęła przy nim jakaś ciemna postać - i drugie
 6  1,19|         po drodze szlachtę, każąc jakąś swoją panią nad inne wysławiać.
 7  1,20|        czego nie było poprzednio -jakaś uroda, już nie tylko dziecinna,
 8  1,20|        już nie tylko dziecinna, i jakaś ponęta, mocna, upajająca,
 9  1,20|     chwilę, albowiem opanowała go jakaś nieśmiałość - i dopiero
10  1,25|           jeśli go wiąże ślub lub jakaś inna nieznana przyczyna,
11  1,25|     Zbyszko.~Lecz nagle widocznie jakaś nowa myśl błysnęła mu w
12  1,25|           dziewczynę ziemską, ale jakąś duszyczkę niebieską ma wziąć
13  1,25|       Danusia.~- Byle cię chorość jakaś nie napadła - albo co...
14  1,30|        podejrzenie, że może być i jakaś inna przyczyna, że zaś nie
15  2,2 |          daliśmy mu znać, że jest jakaś dziewka, pierwsi zaprosiliśmy
16  2,7 |     ludzie, którzy dopytują się o jakąś ważną i straszną tajemnicę:~-
17  2,7 |         mu ją. W głosie jego była jakaś niemoc i zgrzybiałość, ale
18  2,7 |           tym, co się stało. Czuł jakąś pewność, że i na niego przychodzi
19  2,7 |          psy bawiły się, ciągając jakąś szmatę; zresztą na dziedzińcu
20  2,7 |        Potem z wieży wysunęła się jakaś ciemna postać i chyłkiem
21  2,10|        wrócił - i nie sam, jeno z jakąś ludzką postacią, którą pędził
22  2,10|      serce. Wydała mu się dobra i jakaś bliska, i jakaś swoja, że
23  2,10|           dobra i jakaś bliska, i jakaś swoja, że zaś i sam miał
24  2,11|           ją niezmiernie, tak jak jakaś opowieść rycerska lub jedna
25  2,22|         byli już pewni, że znajdą jakąś osadę leśną, a w niej tych,
26  2,26|           pojechał przed siebie z jakąś dziką skamieniałością w
27  2,26|          i noc, i nicość, i jakby jakaś otchłań okropna wypełniona
28  2,26|        Potem, rzekłbyś, popychany jakąś nieprzepartą zewnętrzną
29  2,26|       zaniepokoił się, czy to nie jakaś sprawa zbójecka, i począł
30  2,27|          przy tym i ciało ogarnia jakaś choroba, przeciw której
31  2,27|     troskliwie i ostrożnie, jakby jakąś świętość nieśli. Niewiasty
32  2,27|     albowiem tamowała mu ujście i jakaś złość, i jakiś gniew na
33  2,27|            jakby jej dziękował za jakąś niezmierną łaskę.~- Przebudziłaś
34  2,29| spojrzeniu i w ruchach miał teraz jakąś ociężałość starca. Całymi
35  2,30|      bardzo wedle króla zabiega i jakaś frasobliwa chodzi.~- Zawisza
36  2,31|         zbliżył. Ale w tej chwili jakaś ręka dotknęła ramienia młodego
37  2,42|            i że młodzian ma chyba jakąś tajemnicę, która go gnębi,
38  2,45|         wsie.~Widziano więc w tym jakąś szczególną łaskę Bożą nad
39  2,51|      zdało, że nie człowieka, ale jakąś poczwarę leśną mają przed
40  2,51|     bitwie, bo co mu tam znaczyła jakaś garstka rycerzy stojących
41  2,52|      zdało, że nie człowieka, ale jakąś poczwarę leśną mają przed
42  2,52|     bitwie, bo co mu tam znaczyła jakaś garstka rycerzy stojących