Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |             było brzękania, ludzkie głosy, parskania koni i śpiewy.
 2  1,2 |             ją ułapił! - ozwały się głosy wśród dworzan. Zbyszko zaś
 3  1,2 |            piękność młodzieńca, czy głosy podziwu dworzan wstrzymały
 4  1,5 |             panami i ludem chodziły głosy o cudach spełnianych przez
 5  1,5 |             mu, daruj! - powtórzyły głosy rycerskie. Kuno przymknął
 6  1,5 |          zaraz podniosły się liczne głosy: "Prawda! czemu nie wołał!"
 7  1,6 | miłosierdzia. Lecz ozwały się także głosy gniewne, które w uniesieniu
 8  1,6 |            ówdzie jęły podnosić się głosy, że gdyby zburzono rusztowanie,
 9  1,6 |          jest! - powtórzyły potężne głosy rycerzy. - Do kasztelana!~
10  1,20|       katowski. Naokół słychać było głosy: "Jużci! Jest księżna, jest
11  1,21|         dochodziły wyraźnie do uszu głosy rogów, ujadanie psów i daleki
12  1,21|    myśliwych ozwały się przeraźliwe głosy: "Księżna, księżna! ratujcie
13  1,21|       Zginął! zginął!" - ozwały się głosy biegnących z pomocą Mazurów.
14  1,26|          wichru odzywały się jakieś głosy żałosne jakby wycie wilcze,
15  1,27|              Z ciemności ozwały się głosy: "Bywaj!" - ludzi, którzy
16  1,27|            i beczenie kóz, które to głosy udawali wedle starego zwyczaju
17  1,32|        ozwały się śmiechy, ochrypłe głosy pokrzykiwały jak na wilka
18  1,32|            śniegu przestały lecieć, głosy ucichły, a nawet i niektóre
19  2,1 |          zgrzyt zębów i przeraźliwe głosy mordowanych mężów.~
20  2,3 |         straszliwe jakieś śmiechy i głosy wołające w powietrzu: "Nasz
21  2,7 |             trwożne oblicza i ciche głosy szeptały w pomroce:~- Brat
22  2,8 |      Zatraceny...~Lecz w tej chwili głosy jakieś ozwały się w sieni,
23  2,11|          swojackie serca i swojskie głosy, z których jeden przypomniał
24  2,12|    zgrzytanie zębów. Lecz po chwili głosy i zgrzytania umilkły, a
25  2,14|              zmiłuj się nad nami...~Głosy ludzkie i wołania błagalne: "
26  2,19|        wschodniej strony gościńca i głosy ludzkie. Zrazu pomieszane
27  2,19|           tyle i dlaczego wszystkie głosy odzywają się z ziemi, nie
28  2,19|         Wycie ich głuszyło błagalne głosy o litość i jęki konających.
29  2,26|            się! - zaszumiały jakieś głosy w wierzchołkach drzew.~Zygfryd,
30  2,33|            i obrońcom pogaństwa - a głosy te, którym jedynie w Rzymie
31  2,51|               Na koń!! - ozwały się głosy między dworzany i rycerstwem.
32  2,51|    ogorzałych policzkach. Tymczasem głosy rycerskie w orszaku poczęły
33  2,51|         krzciciela, bożycze,~Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze,~
34  2,51|             było dosłyszeć grzmiące głosy:~Adamie, ty Boży kmieciu,~
35  2,51|              Tu i owdzie ozwały się głosy o litość. Tu i owdzie wypadał
36  2,51|           wraca! - huknęły radośnie głosy polskie. I odgadli. Litwa,
37  2,52|               Na koń!! - ozwały się głosy między dworzany i rycerstwem.
38  2,52|    ogorzałych policzkach. Tymczasem głosy rycerskie w orszaku poczęły
39  2,52|         krzciciela, bożycze,~Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze,~
40  2,52|             było dosłyszeć grzmiące głosy:~Adamie, ty Boży kmieciu,~
41  2,52|              Tu i owdzie ozwały się głosy o litość. Tu i owdzie wypadał
42  2,52|           wraca! - huknęły radośnie głosy polskie. I odgadli. Litwa,