Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |         na czele poselstwa komtur Lichtenstein, brat w Zakonie, dla znakomitego
 2  1,4 |         mieczem, ni prawem.~Na to Lichtenstein wydął swe płowe wąsy i nie
 3  1,4 |         waszego szukałem - odparł Lichtenstein - jakoż tuszę, że się jeszcze
 4  1,5 |       Prawią też dworscy, że Kuno Lichtenstein nie tylko dla krzcim, ale
 5  1,5 |    posępnie Maćko. Tymczasem Kuno Lichtenstein przeszedł koło nich. Maćko
 6  1,5 |        Danusi, lecz gdy z kolei i Lichtenstein począł się klepać w łysiejącą
 7  1,5 |            Ale rozumiał je i Kuno Lichtenstein, który, przebywając długo
 8  1,5 |        powtórzył z naciskiem Kuno Lichtenstein.~- Jakże? - zawołał, podnosząc
 9  1,5 |     spojrzenie i ten ruch także i Lichtenstein, i jakkolwiek w piersiach
10  1,5 |         Do niego więc zbliżył się Lichtenstein i jakby chcąc usprawiedliwić
11  1,5 |    prędkie wykonanie wyroku i sam Lichtenstein, rozumiejąc, że skoro obrażonemu
12  1,5 |    Niemców czego dobrego doczeka! Lichtenstein też mógł prosić króla o
13  1,5 |          jeśli mi król daruje, to Lichtenstein będzie mój, nie wasz. Pamiętajcie...~-
14  1,6 |     doniosłym, że poseł krzyżacki Lichtenstein, nie czekając nawet na przyjazd
15  1,6 |       rzekł wreszcie Zbyszko - to Lichtenstein będzie żyw i ów z Lentzu
16  1,6 |          jakem się dowiedział, że Lichtenstein wyjechał, myślałem, że ci
17  1,6 |           że ci pofolgują.~- A to Lichtenstein wyjechał?~- Zaraz po śmierci
18  1,6 |         że taki jest wyrok, a czy Lichtenstein tu jest, czy go nie ma,
19  1,6 |          ją ktoś urzekł.~- Pewnie Lichtenstein! nikt inny, jeno Lichtenstein -
20  1,6 |     Lichtenstein! nikt inny, jeno Lichtenstein - sobacza mać!~- Może i
21  1,6 |      jeszcze nie nosisz: powie ci Lichtenstein, że z niepasowanym nie będzie
22  1,7 |           nie chciałby się ze mną Lichtenstein potykać.~- To potem do Malborga
23  1,7 |        kupa. To wiecie? - naprzód Lichtenstein, a potem będę upatrywał,
24  2,11|      Przypomniał sobie w porę, że Lichtenstein może być na dworze płockim
25  2,11|         pomyślawszy, że choćby go Lichtenstein poznał, to i tak nie stałoby
26  2,11|           się nic wielkiego.~Lecz Lichtenstein nie poznał go, albowiem
27  2,11|     rzekłszy, odeszła do biskupa, Lichtenstein zaś utkwił~w Maćku swe zimne,
28  2,11|  zafrasował się tak widocznie, że Lichtenstein, przed którego oczyma nic
29  2,33|           sprawował naprawdę Kuno Lichtenstein, wysłany podówczas do Anglii;
30  2,33| szpitalnik, krewny Kunona. Konrad Lichtenstein. wielki szatny Rumpenheim
31  2,47|   Komturem wielkim został.~- Kuno Lichtenstein komturem ci wielkim został?~-
32  2,47|    któremu na przezwisko było też Lichtenstein i który był Kuna krewny.~-
33  2,49|             A wiesz, że twój Kuno Lichtenstein jest ninie wielkim kom-turem? -
34  2,51| człuchowski.~A wielki komtur Kuno Lichtenstein wydął wargi i rzekł:~- Otwarcie
35  2,51|           z Niemcami, którym Kuno Lichtenstein przywodził.~*~Nie poszło
36  2,51|      śmiertelnie.~- Wiem - odparł Lichtenstein i wydął dumnie usta, chociaż
37  2,51|        wilczej podobna.~- Kunonie Lichtenstein - rzekł - miecza na bezbronnego
38  2,52| człuchowski.~A wielki komtur Kuno Lichtenstein wydął wargi i rzekł:~- Otwarcie
39  2,52|           z Niemcami, którym Kuno Lichtenstein przywodził.~*~Nie poszło
40  2,52|      śmiertelnie.~- Wiem - odparł Lichtenstein i wydął dumnie usta, chociaż
41  2,52|        wilczej podobna.~- Kunonie Lichtenstein - rzekł - miecza na bezbronnego