Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |     których rozszedł się po całej izbie mocny a smakowity zapach
 2  1,2 |          tak że po chwili w całej izbie słychać było tylko trzask
 3  1,5 |      zapach rozszedł się po całej izbie. Jednocześnie trefniś Ciaruszek
 4  1,5 |           począł chodzić z nią po izbie, powtarzając w uniesieniu:~-
 5  1,6 |       chodzić wielkimi krokami po izbie, a wreszcie chwycił rękę
 6  1,13| rozdmuchał w przyległej do komory izbie ognisko, zapalił od niego
 7  1,16|         innych ludzi rycerskich w izbie będących przeciwił się temu,
 8  1,18|     uwidział, nie zaś znienacka w izbie.~To rzekłszy, wyprowadziła
 9  1,19|       jako było.~- Pan chodził po izbie, a panna za nim. On krzyczał,
10  1,23|    dlatego i ból minął. W ciepłej izbie wróci. Tymczasem podziękujcie
11  1,25|        gdy dziewczyna siedziała w izbie jadalnej, przysunęła się
12  1,25|    wiedział o wszystkim i leżał w izbie jakby uderzony obuchem w
13  1,25|          jasności, która po całej izbie rozchodzi się od Danusi,
14  1,25|       rozmyślała również w swojej izbie, jak przybrać Danusię, gdyż
15  1,25|         na nich z Panem Bogiem. W izbie palił się wielki ogień w
16  1,25|       wzięły lot w stronę Bożą. W izbie słychać było teraz tylko
17  1,26|          miał i na to dość sił. W izbie próbował dla zabicia czasu
18  1,27|            I poszli do Juranda. W izbie gorąco było jak w łaźni
19  1,28|          całą potęgę krzyżacką.~W izbie, prócz Juranda, ojca Wyszońka
20  1,30|  Zbyszkiem znaleźli się w osobnej izbie. Nagle Jurand zatrzymał
21  1,30|      jednak znalazł się w głównej izbie obwieszonej tarczami i bronią
22  1,30|        rzekł Zbyszko.~Tymczasem w izbie narożnej, zaledwie drzwi
23  1,30|          Jurand począł chodzić po izbie. Począł już przewidywać
24  2,5 |           aby przywdziać zbroję w izbie zamkowej, znowu przybyło
25  2,7 |          Zygfryd dostrzec, gdyż w izbie ogień palił się w głębokim
26  2,7 |    natomiast jeśli zostanie w tej izbie, to przyjdzie zaraz śmierć.~
27  2,7 |         nie zasnę. Idę, idę, bo w izbie śmierć, a jam ci przyrzekł...
28  2,8 |            po czym jął chodzić po izbie, wymachiwać rękoma i mówić
29  2,8 |        odstępował w krzypocie i w izbie z nim razem spałem. Raz
30  2,8 |         pachnie po onej dziewce w izbie!~I rozżalił się stary w
31  2,9 |         Wilk siedział w przodowej izbie za dzbanem miodu, młody
32  2,9 |       duszy wszedł do domu.~Ale w izbie, w wielkim glinianym kominie,
33  2,10|          pokładli się w przodowej izbie, zaś Ja-gienka z Anulą w
34  2,12|     rzeczywiście.~Ale tymczasem w izbie Juranda został tylko ksiądz
35  2,14| miesięcznym widać było krążące po izbie chrabąszcze, które roiły
36  2,21|            po którym też siarką w izbie czuć, i z nim jeszcze więcej
37  2,22|    powtórzył Zbyszko.~I umilkł. W izbie było ciemno, zatem w pierwszej
38  2,37|          tych słowach stało się w izbie cicho, tak że słychać było
39  2,42|         że jak się tam kręcisz po izbie, to za tobą oczyma wodzi.~-
40  2,44|            którą gdy zostawiono w izbie, młodzi zostali sami. Jagienka,
41  2,49|          A w przyległej obszernej izbie czekali, aby być pod ręką