Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |         śmiejącą się i uradowaną, choć trochę przestraszoną. Tymczasem
 2  1,2 |         wiernym, ale żenił się z inną.~Trochę więcej dziwił zakonników
 3  1,4 |               Tu ziemia równa, byle ją trochę udeptać. Niźli Niemca~przepraszać,
 4  1,4 |            Maćko, lubo zaniepokoił się trochę tym, że Powała tak o ich
 5  1,6 |           splunął znów krwią i stęknął trochę z bólu w piersiach.~- Ciężko
 6  1,6 |          idźcie do Amyleja i legnijcie trochę. Niech wam jakowej driakwi
 7  1,6 |                 gdzie ukazało się choć trochę wolnego miejsca. Nad ową
 8  1,9 |         przyzostać i czekać, póki choć trochę sił do dalszej podróży nie
 9  1,9 |        pilnował?~- To przylegnij sobie trochę. Jak dojedziemy, to cię
10  1,9 |             dołyszku sparły, ale siędę trochę na konia, to mi ulży.~I
11  1,9 |             żeleźce, i rzekł, stękając trochę:~- Drzewiej ludzie byli
12  1,11|               dość. Poznosiły też baby trochę mąki i jaj, ale tego mało,
13  1,11|            Panu Jezusowi przecie przez trochę klusków chwały nie ubędzie,
14  1,11|             Ale może byś się odpasał i trochę sobie zaśpiewał?~- Zaśpiewajcie
15  1,12|               tu i ówdzie rozsmarowali trochę miodu po pniach, by zapach
16  1,14|              mogło obchodzić. Było też trochę wzajemnego podziwu w tej
17  1,15|            sobie moc. A choćby mnie ta trochę i zamroczyło, będzie wiedział
18  1,15|                swoim. Po drodze stękał trochę, nie przestawał jednak dawać
19  1,15|         wierutne, ale umieją śpiewać i trochę służby Bożej liznęli, więc
20  1,18|               słowem: przyjaźnie, choć trochę smutno.~- A ojciec doma? -
21  1,18|                gniewie na Zbyszka choć trochę pofolgowali.~- Jakoże mam
22  1,19|                 Młody rycerz wypytywał trochę o przekupnia relikwii, którego
23  1,19|              hełmu, ledwie oczy, nos i trochę policzków, ale za to nos
24  1,20|              wstyd jej było ludzi, ale trochę na bok, by Zbyszko mógł
25  1,25|              zaś, chcąc go jednak choć trochę pokrzepić, dodała:~- Chociaż
26  1,26|                dowie. Było w tej myśli trochę niepokoju, ale niezbyt wiele,
27  1,26|             choć zawsze strach mu było trochę Juranda, uradował się w
28  1,30|                 a ludzie rozgrzali się trochę w izbach, ruszono dalej,
29  2,7 |            stary komtur - lecz byle im trochę dobroci okazać, łatwo krzywd
30  2,8 |          okrutnie zawzięli. Teraz jest trochę spokoju, gdyż się wzajem
31  2,9 |                naszą chudobę opat, ba, trochę i Zych ze Zgorzelic, a teraz
32  2,9 |             rzekł sobie. Więc choć był trochę napity, wyciągnął wartko
33  2,10| niefrasobliwość w mowie i choć jeszcze trochę dworował przy wieczerzy
34  2,11|        pucharka szkoda! - odpowiedział trochę przekornie Czech.~Na to
35  2,23|           czekał, ale teraz przy legnę trochę. Nie ma jeszcze chyba północka.~-
36  2,23|              nie pobielało jeszcze ani trochę i noc była głęboka, gdy
37  2,23|          zapytał Maćko.~- Czasem kwili trochę, ale nie wiem, przez sen-li
38  2,24|              tak po naszemu.~- Rozumie trochę, ale nie mówi. Brat ma siłę
39  2,39|          prawdę rzekłszy, Maćko złupił trochę Spy-chów - ale ponieważ
40  2,43|              Zbyszka:~- Bo, że cię tam trochę doglądam, to jeno z przychylności