Tom,    Rozdzial

 1  1,20|       dowódcę zamkowej załogi w Szczytnie. Przybywszy w ostatnich
 2  1,21|      mógł być słyszany:~- Mam w Szczytnie cudowny balsam gojący, który
 3  1,22|         złodziejstwo wypędzon w Szczytnie osiadł i który każdą pieczęć
 4  1,28|        ludzi do Prus, aby się w Szczytnie i Insborku wywiedzieli,
 5  1,30|        nic nikomu, stawić się w Szczytnie z panem de Bergow i z jeńcami.~
 6  1,30|         na pewno, że ona jest w Szczytnie, mógłby ruszyć tej samej
 7  1,30|         być i pewnie nie było w Szczytnie. Jeszcze mignęło mu błyskawicą
 8  2,1 |    zmienił, bo innej nie masz w Szczytnie.~Stary Zygfryd. Rotgier
 9  2,1 | okropnym głosem:~- Jest! jest w Szczytnie! Słyszałem, jako śpiewała,
10  2,2 |         prawdziwej Jurandówny w Szczytnie i zali nie zdrada Danvelda
11  2,2 |      nie tylko sam stawił się w Szczytnie, ale by przedtem ogłosił
12  2,2 |        razie to, co stało się w Szczytnie?~- Powiemy, iż wiedząc,
13  2,2 |  Opowiesz wiernie, co uczynił w Szczytnie, i muszą ci uwierzyć...
14  2,3 |  Rozdział III~Wieść o zajściu w Szczytnie przybyła jednak do Warszawy
15  2,3 |        o tym, co zdarzyło się w Szczytnie.~I przechodząc z ust do
16  2,3 |     naprawdę myśleć o zajściu w Szczytnie, o zniknięciu Danusi i o
17  2,3 |       słowy, zapytał:~- Byłeś w Szczytnie, albo-li wiesz, co się tam
18  2,3 |        się tam stało?~- Byłem w Szczytnie i wiem, co się tam stało? -
19  2,3 |        wszystko, co stało się w Szczytnie: jako Jurand przez nich
20  2,6 |         hrabiego Geldrii. Był w Szczytnie, niech mistrzowi opowie,
21  2,6 |       wszystkich, którzy byli w Szczytnie, ale powiadali ludzie, że
22  2,7 |      każe czynić poszukiwania w Szczytnie, choćby dlatego, by się
23  2,7 |       Huga, tego, który w samym Szczytnie wytoczył więcej krwi niemieckiej,
24  2,11|         nim to będziemy mieli w Szczytnie sprawę. Dobrze, że mamy
25  2,11|     Malborga, a po drodze był w Szczytnie, dokąd zaś wyjechał, nie
26  2,11|    jeńców i więźniów, jacy są w Szczytnie, duchem do Malborga odesłał,
27  2,11|        Wiem, iże była Danuśka w Szczytnie, ale oni ją porwali i albo
28  2,12|         Spychowa.~Na wzmiankę o Szczytnie Jurand nie wpadł wprawdzie
29  2,12|       na Maćka, którego pobyt w Szczytnie przedłużał się jakoś dziwnie.~
30  2,13|     sprawę zdać z tego, cośmy w Szczytnie słyszeli, bo siła jest nowin
31  2,13|      wiadomość pewna, że była w Szczytnie i że ją pono gdzieś ku wschodnim
32  2,13|         mało się nie wściekł. W Szczytnie gadali, że Rotgier to był
33  2,13|  niepojęta, zła albo dobra. A w Szczytnie wolał kata nie ostawiać.
34  2,14|      Wszystko to nam podwójci w Szczytnie rozpowiadał i chwalił krzyżackie
35  2,14|         imię, com sam widział w Szczytnie, że gdy się dowiedzieli,
36  2,15|   wieści, które Hlawa słyszał w Szczytnie. Cała Żmujdź podniosła się
37  2,16|   wywiózł. Powiadali to nam i w Szczytnie, i wszędy, i samiśmy tak
38  2,18|     jeśli jej Zygfryd od razu w Szczytnie w pierwszym zapędzie nie
39  2,18|      wszelako i to prawda, że w Szczytnie jej nie zgładził, a że sam
40  2,21|      był ci on nigdy starostą w Szczytnie, a opuścił je, może bojąc