Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      Sam mistrz Kondrat na nią poszedł z mnogim ludem. Wilno obiegli,
 2  1,2 |      chybaby w niewolę radziej poszedł.~- Dobrze! Widać rycerski
 3  1,5 | będziesz. A po wtóre, słuchaj: poszedł do Lichtensteina twój stryk,
 4  1,10|      że kniaź w siłę rośnie, i poszedł sobie precz, hen, za dziewiątą
 5  1,11|      skoczyła ku nim, a za nią poszedł Zbyszko. Wyładowanie trwało
 6  1,11|        podajcie mi go.~Zbyszko poszedł do wozu, wyjął oszczep i
 7  1,11|      jej odbił się niepokój.~- Poszedł od nas łońskiego roku -
 8  1,12|    musiał się położyć. Zbyszko poszedł naprzód w dzień, obejrzał
 9  1,12|       się o ciebie, bo Bezduch poszedł też z widłami i z toporem -
10  1,14|      całkiem nad wodą. Zbyszko poszedł za jej przykładem i przez
11  1,14|        Ba, a żebym tak za tobą poszedł, tobym dopiero dziwo zobaczył.
12  1,17|         Miły Jezu! piechtą bym poszedł do grobu Królowej w Krakowie
13  1,19|  skrzyczał, a potem do skrzyni poszedł, łańcuch przyniósł taki,
14  1,19|  namysł. Ale tymczasem Zbyszko poszedł spać wielce pokrzepiony.
15  1,27|     było, jako mówisz.~A Czech poszedł jeszcze głębiej po rozum
16  1,27|     się nad miarę jazdą nocną, poszedł wkrótce za jej przykładem
17  1,32|     się i nie mówiąc ni słowa, poszedł za żołdakiem przez bramę.~
18  2,6 | wszystkim, jeno nie w tym, bym poszedł precz. Jeśli mnie wasza
19  2,8 |       domu; powiedziano mu, iż poszedł z psami i kuszą do boru,
20  2,9 |        zasnął kamieniem. Stary poszedł wkrótce za przykładem syna,
21  2,10|        topór, w rękę kosztur i poszedł.~Poszedł do dnia i spodziewano
22  2,10|        rękę kosztur i poszedł.~Poszedł do dnia i spodziewano się,
23  2,11|     sam równo z otwarciem bram poszedł do miasta, łatwo odnalazł
24  2,11|       ucztę obfitą do biskupa.~Poszedł na nią Maćko, wziąwszy ze
25  2,13|        strzygę ludzkim mięsem, poszedł stary komtur Jurandowe dziecko
26  2,16|       na drugi dzień wieczorem poszedł powitać starego rycerza,
27  2,18|  oddziały. Z jednym Skirwoiłło poszedł w głąb kraju na spotkanie
28  2,21|        jużci... Nie ma rady!~I poszedł też ku koniom. Zbyszko zaś
29  2,22|       pościg tak daleko by nie poszedł.~Na czas umilkli, lecz po
30  2,23|     Stary Maćko podniósł się i poszedł ku niemu, ale nie mogąc
31  2,23|       ich rozmowy przy ognisku poszedł właśnie do służki zakonnej
32  2,23|       przed wami.~To rzekłszy, poszedł wydobyć z biesagów wędzone
33  2,23| niejakim czasie podniósł się i poszedł spocząć u progu chaty, przy
34  2,24|     ile koni ma wziąć Zbyszko, poszedł mu to oznajmić, przy czym
35  2,29|        o nieszczęściu Zbyszka, poszedł zaraz modlić się z nim razem
36  2,30|      powiedział, ale natomiast poszedł na zamek szukać giermka
37  2,36|      wypytawszy się o Juranda, poszedł do niego i do swojej "truchełki" -
38  2,36|        nikogo nie poznawał - i poszedł następnie do Danusinej trumny,
39  2,44|       Miód, nie dziewczyna!" - poszedł do stajen, aby kazać konie~
40  2,50|    waśń zakończy.~Więc i teraz poszedł się modlić o to do kaplicy,