Tom, Rozdzial
1 1,2 | zatrzymać się dla wyprostowania nóg w gospodzie.~Po wielu grzecznych
2 1,2 | ale nie przystępuj jej nóg pod ławą ani też trącaj
3 1,2 | Jagódka doźrzeje: a co do nóg przystępowania, choćbym
4 1,3 | tych bym na palcach u rąk i nóg nie zliczył...~- Jakoże
5 1,5 | rzuciła się dla niego do nóg królewskich, rozczulił się
6 1,5 | Zbyszko padł im kolejno do nóg, po czym jakkolwiek był
7 1,5 | pochylił się na nowo do ich nóg, bo i jego serce zmiękło
8 1,6 | tom uczynił. Padłem do nóg kasztelanowi, proszę o zmiłowanie,
9 1,6 | ramionami i powrozami u pasów. U nóg ich stał pień i trumna obita
10 1,6 | wszedłszy na krużganek, padli do nóg dobrej księżnie Annie Danucie,
11 1,9 | Padł Zbyszko jak długi do nóg naprzód księżnie, potem
12 1,9 | że mi diabli skórznie z nóg ściągają... I po niemiecku
13 1,19| grzebienie złożyć jej u nóg musi. Ale było w tej myśli
14 1,19| Łaska boska, że dziewczyna nóg nie połamała, bo co dzień
15 1,24| miłościwą panią, że jej do nóg nie może paść, gdyż wraz
16 1,25| przyjedzie, aby upaść pani do nóg i o łaskę i opiekę na dalsze
17 1,25| ale choć ty padnij pani do nóg, bo ja nie mogę - i proś
18 1,25| posłyszawszy to, prędko skoczyła do nóg księżnej i objąwszy je ramionami,
19 1,25| piękny kobierczyk dla okrycia nóg i łoża, za czym podniósłszy
20 1,25| obrządku Danusia padła do nóg księżnie, która błogosławiła
21 2,1 | okrzykami przerażenia, tupotem nóg ludzkich, brzękiem przewracanych
22 2,5 | pokrytych obcisłym ubraniem nóg Czecha. Hlawa natarł też
23 2,5 | nad Krzyżakiem siłą rąk i nóg nie mniej, niż jego giermek
24 2,6 | usłyszawszy to, rzucił się do nóg księcia i objąwszy jego
25 2,7 | klęknąwszy przy trumnie, złożył u nóg Rotgiera krwawą dłoń Jurandową,
26 2,11| trudy podróży obaliły go z nóg. Oto dziesiąty już dzień
27 2,11| modlitwie zajedzie... i od nóg Pana Chrystusowych, u których
28 2,14| świetlicy z oswojoną wilczycą u nóg, siedzącego z księdzem Kalebem,
29 2,14| wolał pochylić się do jej nóg i całować stopy, aby jej
30 2,22| wycieraniem szmatami pancerzy, a u nóg Sanderusa leżały prócz tego
31 2,23| chaty i rzuciwszy się do nóg Danusi, poczęła skrzeczeć:~-
32 2,25| okna, Jagienka, a on jej do nóg padł, słowa przez chwilę
33 2,27| chciał rzucić się do je j nóg, ale z obawy, by jej nie
34 2,37| wdzięczności padł jej do nóg.~ ~
35 2,38| Czech grzmotnął się do jej nóg, aż kurz powstał z polepy.~-
36 2,48| pędraki, poty by ja ci u nóg leżała, póki byś mnie nie
37 2,49| mniszką ostanę". Padłem jej do nóg za te słowa, a we dwie niedziele
38 2,49| pobliżu, wygryzłszy trawę spod nóg, gryzły się między sobą,
39 2,51| Maćko tak dalece siłą rąk i nóg przeciwnika przewyższał,
40 2,52| Maćko tak dalece siłą rąk i nóg przeciwnika przewyższał,
|