Tom, Rozdzial
1 1,4 | rysią, rozmyślał, czy od razu kopię nastawić, czy też
2 1,5 | powieś się! najlepiej od razu powieś się. "Korol" rozsierdził
3 1,6 | wieży. Nie zrozumiano od razu, co to znaczy, jednakowoż
4 1,8 | bijącym sercem. Ale nie od razu dostrzegł Juranda z Danusią,
5 1,11| przyjechał. Straciła też od razu śmiałość i siedziała w milczeniu,
6 1,14| Jagienki zaiskrzyły się od razu:~- To myślisz, żebym się
7 1,19| zadźwięczała tarcza ani razu od uderzenia - o południu
8 1,19| chciał zełgać, to byłbym od razu powiedział, że się wydała,
9 1,19| oczy w górę, począł raz po razu wzdychać, Zbyszkowi zaś,
10 1,20| począł wzdychać raz po razu tak żałośnie, że aż Maćko
11 1,20| począł przykładać raz po razu dłoń do swych grubych, wilgotnych
12 1,30| nie widział, pątnik zaś od razu wydał mu się jakimś przebranym
13 1,30| hercyński. Poznałem ją od razu i Sanderus poznał ją także.
14 1,32| niego mieli rzucić, zbroi od razu na nim nie przebodą, a wówczas
15 2,5 | patrzyli, zrozumieli od razu, jak okrutna przewaga jest
16 2,5 | się cofać. Zrozumiano od razu, że jeden z tych przeciwników
17 2,5 | Krzyżaka ogarniać. Raz po razu zadał dwa ciosy krótkie,
18 2,10| to się rządzą! tak ci od razu do Płocka jak sierpem rzucić?~-
19 2,10| pani i poczęła ją raz po razu całować.~A biednej Jagience
20 2,10| Jagience również raz po razu westchnienia jęły podnosić
21 2,11| obiecywał sobie, że jej tego od razu nie powie, gdyż niespodziana
22 2,11| Ale na Mazowsze nie od razu pojedziecie, bo przedtem
23 2,18| Bo jeśli jej Zygfryd od razu w Szczytnie w pierwszym
24 2,21| podniesiono, począł mdleć raz po razu, gdyż był i srodze poturbowan.
25 2,22| pod pachy i podniósł go od razu.~- Możesz stać?~- Mogę.~-
26 2,22| trudzie, siły wróciły mu od razu i jak gdyby nigdy nie zmagał
27 2,24| klątew Arnolda, pojął od razu, że należy przyjąć, co dają,
28 2,25| się jakby skrzepła, bo od razu wszystkie jej nadzieje rozsypały
29 2,30| jednakże do żadnego z nich od razu dostąpić, albowiem miejscowi
30 2,31| Danuta spostrzegła go od razu i natychmiast zbliżyła się
31 2,32| ociężałymi powiekami. Zbyszko ani razu nie dostrzegł na jego twarzy
32 2,42| tak szczerze, że Maćko od razu przestał posądzać go o tajemnicę,
33 2,43| i w tym celu tak pewnego razu ozwała się przebiegle do
34 2,43| niedoświadczonym młodzieńcem. Więc razu pewnego, gdy Zbyszko znów
35 2,45| wieczór". I ukochał ich od razu wielką miłością, a za Jagienką
36 2,46| mieli? - mówił o tym pewnego razu do Zbyszka. - Nic! a przecie
37 2,48| wojna nie rozpala się tak od razu jak ogień w kominie, niemniej
38 2,51| ptactwa do lotu. Poszli od razu wedle zwyczaju w skok. Konie,
39 2,52| ptactwa do lotu. Poszli od razu wedle zwyczaju w skok. Konie,
|