Tom, Rozdzial
1 1,2 | ust je wkładał, ona zaś rada, że jej tak strojny rycerz
2 1,4 | ta będzie, jak chce, alem rada, że w klasztorze nie nocujemy.
3 1,4 | Raduj się!" - ona zaś rada była, chociaż nie rozumiała
4 1,5 | o śmiertelnych wyrokach rada nie słucha - mówił - i choćby
5 1,6 | Ano, widzicie! -jest rada. Książę Janusz będzie mnie
6 1,10| czym do Zycha:~- Oj, też rada jestem, rada, że was widzę!...
7 1,10| Oj, też rada jestem, rada, że was widzę!... U nas
8 1,13| radzisz, żebym tak zdrów był!~Rada ta podobała się i Jagience,
9 1,15| zjedzie.~Maćkowi trafiła ta rada do przekonania, więc kazał
10 1,18| paciorki podarował... Ale ja rada byłam pocierpieć, byle Zbyszko
11 1,19| była klucznicą w zamku. Ta rada mu była bardzo, albowiem
12 1,20| mógł prawić, czego i ja rada posłucham.~To powiedziawszy,
13 1,24| pomóc, bo i Matka Boska rada na szczęśliwość ludzką patrzy.~-
14 1,25| I rzekę, rady nie ma, a rada musi być, bo bez niej nijak!
15 1,25| czuła zmęczenie i senność, rada była czym-kowiek się orzeźwić,
16 1,26| rzekł sobie - nie będzie ona rada, bo jeśli wrócę do Bogdańca,
17 2,2 | powiem: jedna jest tylko rada, aby żadna żywa dusza nie
18 2,9 | gotowa była iść za jego radą. Nagle całkiem nowe widoki
19 2,10| ona ich miłuje... Dobra to rada i niegłupi chłop – ten Czech!~-
20 2,11| czeka". Była wprawdzie jedna rada: zostawić Jagienkę pod opieką
21 2,11| jej opat co zostawił. Ale rada ta nie całkiem podobała
22 2,14| inny da wspominek, gdyż rada cię ona widzi od dawna.~
23 2,23| odprowadził. Ale trudna rada. Nie mogę ja teraz Zbyszka
24 2,29| między rycerstwem.~- Przednia rada! na Pański Krzyż! przednia! -
25 2,30| wprawdzie tajnym, że dziewczyna rada go widziała i lgnęła do
26 2,32| człowieka, który by z podobną radą wystąpił, on pierwszy skazałby,
27 2,36| rzekła:~- Oj, mój Zbyszku, rada by ja cię bardziej pocieszyć!
28 2,38| dotychczas, wystąpiła z nową radą:~- Żeby tak znaleźć poczciwego
29 2,43| na to może znajdzie się rada.~- Jaka rada? - pytał niespokojnie
30 2,43| znajdzie się rada.~- Jaka rada? - pytał niespokojnie Zbyszko.~-
31 2,44| chcesz, co, wiera, zawsze rada czynisz.~- Ja rada to czynię? -
32 2,44| zawsze rada czynisz.~- Ja rada to czynię? - zapytała dziewczyna. -
33 2,47| rycerz, - Na wszystko jest rada, byle głowę na karku mieć.
34 2,48| Krakowa, że król i panowie rada wiedzą przez nich o każdym
35 2,48| chrześcijańskiej, ale panowie rada, którzy rozum mają bystry,
36 2,48| dłuższy. Lecz że panowie rada wiedzieli o wszystkim, co
37 2,49| się przed burzą, zasiadała rada wojskowa, przed którą zdawano
38 2,49| ręką i w razie zapytania radą się przysłużyć, najwięksi
39 2,50| Witold, książęta mazowieccy i rada wojenna udali się do namiotu.
|