Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |       śmierci zbawienie. To nam, Jezu, daj!~ ~
 2  1,3 |          począł się modlić:~Daj, Jezu, wojnę z Krzyżaki i z Niemcami,
 3  1,3 |         oddam, abyś i Ty, słodki Jezu, pożytek i chwałę ze mnie
 4  1,4 |         kroplami na drogę.~- Aj, Jezu! - zawołała na ten widok
 5  1,6 |   zalewając się łzami i jęcząc: "Jezu! Jezu! Jezu!" Tłumy chciały
 6  1,6 |       się łzami i jęcząc: "Jezu! Jezu! Jezu!" Tłumy chciały wejść
 7  1,6 |     łzami i jęcząc: "Jezu! Jezu! Jezu!" Tłumy chciały wejść do
 8  1,6 |        zapadło milczenie.~- Miły Jezu - rzekł wreszcie Zbyszko -
 9  1,10|       Zych zawołał nagle:~- Miły Jezu! dyć to chyba Jagienka!
10  1,12|      prawie caluśki rozwalony! o Jezu! To powiedziawszy, schyliła
11  1,13|        szarpnął i wyciągnął.~- O Jezu!~- Jest? - spytał Zbyszko.~-
12  1,17|            odrzekł Maćko. - Miły Jezu! piechtą bym poszedł do
13  1,25|          jutro jechać!... O miły Jezu! niechby żeniata jechała -
14  1,25|  wreszcie księżna rzekła:~- Miły Jezu! ma-li tak być po ślubie,
15  1,28|      mistrza! - zawołała pani. - Jezu miłosierny, ratujże ją i
16  1,28|  powtarzając chrapliwym głosem:~-Jezu! Jezu! Jezu!...~Lecz Zbyszko
17  1,28|        chrapliwym głosem:~-Jezu! Jezu! Jezu!...~Lecz Zbyszko skoczył
18  1,28|  chrapliwym głosem:~-Jezu! Jezu! Jezu!...~Lecz Zbyszko skoczył
19  1,30|            Teraz znów dziecko... Jezu! Jezu!~I znów zapadło milczenie.
20  1,30|      Teraz znów dziecko... Jezu! Jezu!~I znów zapadło milczenie.
21  1,32|         będzie ją miłował i daj, Jezu, dziecku jako możesz najlepiej,
22  1,32|      dziękczynnej modlitwie:~- O Jezu! dyć słyszę jeszcze dziecko!
23  1,32|        słyszę jeszcze dziecko! O Jezu!!... I szlochanie poczęło
24  2,10|          w diabelskich rękach. O Jezu!...~-Nie bój się. Między
25  2,24|          prośby:~- Pić...Wody!~- Jezu miłosierny.~I wyskoczył
26  2,25|         jej od męki pomieszał.~- Jezu miłosierny!~Nastało krótkie
27  2,27|        coś wskórać:~- Danuśka! O Jezu miłosierny!... Poczekaj
28  2,27| Spycho-wa! poczekaj! poczekaj! O Jezu! Jezu! Jezu!~Podczas tego
29  2,27|      poczekaj! poczekaj! O Jezu! Jezu! Jezu!~Podczas tego błagania
30  2,27|          poczekaj! O Jezu! Jezu! Jezu!~Podczas tego błagania rozbudziły
31  2,28|       szyję i począł jęczeć:~- O Jezu, o Jezu! o Jezu!...~Na ów
32  2,28|       począł jęczeć:~- O Jezu, o Jezu! o Jezu!...~Na ów widok
33  2,28|      jęczeć:~- O Jezu, o Jezu! o Jezu!...~Na ów widok wzburzyły
34  2,31|       miłościwa pani...~- O miły Jezu! Nie mówcie, bo płakania
35  2,31|       tak długo, powtarzając: "O Jezu, o Jezu miłosierny!" - po
36  2,31|          powtarzając: "O Jezu, o Jezu miłosierny!" - po czym podniosła
37  2,34|       zratował, jeśli nie ona! O Jezu! Danuśka moja!... O Jezu!...~
38  2,34|         Jezu! Danuśka moja!... O Jezu!...~I począł drzeć włosy,
39  2,38|         boją. Nie daj też. Panie Jezu, abym ja waszym mościom