Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |             nie do miasta.~Obaj też jechali w pobliżu kolaski, w której
 2  1,4 |            dwórki i rybałci, którzy jechali konno za kolasą, usłyszawszy
 3  1,4 |      zwrócił się ku ludziom, którzy jechali za Krzyżakiem, i krzyknął:~-
 4  1,4 |             z ludźmi Lichtensteina, jechali teraz za nimi. Z daleka
 5  1,4 |   słomianych kapeluszach. Niektórzy jechali konno, niektórzy koleśno,
 6  1,10|            popuszczać broni z ręki.~Jechali jednak spokojnie, tak że
 7  1,15|           Bo najbliżej. Gdzieżbyśmy jechali?~- No, to dobrze!~ ~
 8  1,16|          śpiewanie.~Zrównawszy się, jechali w szeregu: opat, Jagienka,
 9  1,19|           na niebie...~Tu umilkli i jechali dalej wśród wiatru i śnieżnych
10  1,19|          wina jednak nie dał i znów jechali w milczeniu, aż przekupień
11  1,19|              Pewnikiem...~Ruszyli i jechali czas jakiś w milczeniu,
12  1,20|           przyjdzie mu się potykać.~Jechali więc dalej w pozornej zgodzie,
13  1,20|        dzielącą dwa miasta. Ale oni jechali daleko wolniej z powodu
14  1,23|          posępny Zygfryd de Lowe.~I jechali dalej w milczeniu - a przed
15  1,26| mazowieckich z pocztami, którzy też jechali do księcia do Ciechanowa,
16  1,26|        chmur i poczęła się zadymka. Jechali, trzymając się blisko jedni
17  1,26|          zostali w mieście, owi zaś jechali dalej do starego zamku,
18  1,27|          głównie jednak dlatego, że jechali w cwał. Gościniec był kopny,
19  1,27|     pozapalali pochodnie, kaganki i jechali wśród dymu i płomieni, w
20  1,27|            się od niego dowiedzieć.~Jechali więc, jak mogli, spiesznie
21  1,29|           Zbyszko nie odrzekł nic i jechali dalej w milczeniu a szybko,
22  1,30|             jeszcze wszystkich sił, jechali w saniach. Zbyszko opowiadał
23  1,30|             serce. Przez czas jakiś jechali w milczeniu białą, zalaną
24  1,30|     gościńca na węższą drogę, którą jechali długo, gdyż szła kręto,
25  2,6 |           już co odpowiedzieć, więc jechali w milczeniu aż do Spychowa.
26  2,8 |              weselili się! Z Glewic jechali do ojca księcia Przemka,
27  2,8 |       ludzie pod wodzą Czecha Hlawy jechali do Bogdańca, przeraziła
28  2,8 |              ale oni tam w przedzie jechali właśnie wolno, noga za nogą,
29  2,10|            śniegów i wezbranych wód jechali z większym trudem niż poprzednio.
30  2,22|  odpowiedział Zbyszko. I czas jakiś jechali w milczeniu, po czym znów
31  2,22|             Macko, Czech i pachołcy jechali jeden za drugim, gęsiego.
32  2,25|          pilno było mu do Spychowa.~Jechali błędnymi drogami, a raczej
33  2,26|          przysiadały na zadach. Oni jechali w głębokim milczeniu zapadłym
34  2,26|           także obyczaj.~Długi czas jechali w zadumie, rozmyślając o
35  2,31|     światłość wiekuistą.~Czas jakiś jechali cicho obok siebie, zamyśleni
36  2,33|                     Rozdział XXXIII~Jechali suchą drogą na Chełmżę do
37  2,49|     rozweselony Zbyszko. Czas jakiś jechali w milczeniu, po czym de
38  2,49|             się z Maćkiem i Powałą, jechali dalej razem we czwórkę szeroką
39  2,49|            pamięta - rzekł Maćko.~I jechali dalej w milczeniu, mając