Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |        mogą i z których każda za dobrą majętność starczy. Wnioskował
 2  1,5 |      Panie, grzechy, ale co jest dobra wszelkiego na ziemi, to
 3  1,6 |       razem nikt nie wychodził z dobrą nowiną. Owszem, twarze panów
 4  1,6 |     Niech jej ta Bóg zapłaci! To dobra pani. Jeszcze tu jest, bo
 5  1,6 |          z rozpromienioną twarzą dobra pani - ale pokładzin bez
 6  1,7 |   Krzyżacy bojaźni Bożej i swego dobra tylko patrzą, ale przecie
 7  1,9 |        nie odzyska. Zostawiła mu dobra księżna Anna Danuta wszystkie
 8  1,19|         błogosław i wam także za dobrą nowinę... Bo jak mi powiedzieli,
 9  1,20|  szczęścia i ze wzruszenia, lecz dobra, a zarazem ciekawa księżna
10  1,23|        uczynili, uczyniliśmy dla dobra Zakonu - odrzekł Gotfryd. -
11  1,24|         rzekł:~- Widzicie... No! dobra ci rzecz do głowy przyszła!
12  1,25|     ponieważ istotnie była przez dobrą panią nie tylko do poufałości
13  1,27|        lecz Żelech powiedział im dobrą nowinę:~- Tarli go tu śniegiem,
14  2,2 |     Rotgier.~- Radźmy i znajdźmy dobrą radę, bo inaczej biada nam!
15  2,2 |  szpitalnik dopilnuje tego i dla dobra Zakonu, i jako krewny Danvelda.~-
16  2,4 |        co do Zbyszka mieli także dobrą nadzieję: "Nie ułomek ci
17  2,5 |          trzeci zbroję, którą na dobrą wieś oceniano. Lecz Czech
18  2,6 |  przestanku nade mną jak kat nad dobrą duszą! A co do bitwy, jakże
19  2,6 | znacznego pomnożenia Zbyszkowego dobra.~- Hej! komu by była uciecha -
20  2,7 |         niż jej wytacza niejedna dobra utarczka czasu wojny: "Nie
21  2,8 |       ludzi nam tylu nabił, że i dobra potyczka więcej nie kosztuje.~-
22  2,9 |       somsiedzkum przyjechał - z dobrą wolą.~- Z dobrą wolą witamy.
23  2,9 |   przyjechał - z dobrą wolą.~- Z dobrą wolą witamy. Święta osoba
24  2,9 |         a strzec i mojego, i jej dobra będą, bo muszą. Pan Jezus
25  2,9 |   nieprzyjaciół stróżów własnego dobra uczynić to nie byle cap
26  2,10|           bo i ona ich miłuje... Dobra to rada i niegłupi chłop –
27  2,10|         nim serce. Wydała mu się dobra i jakaś bliska, i jakaś
28  2,13|         siła niepojęta, zła albo dobra. A w Szczytnie wolał kata
29  2,24|       nad tobą, dziecko, i tylko dobra chcę twojego - odpowiedział
30  2,31|        ona przyszła do niego jak dobra i smutna siostra, wydała
31  2,31|    Jamontem, który powiedział mu dobrą nowinę.~- Rozbierając króla
32  2,40|            rzekł mu na to Maćko -dobra jest to rzecz, gdyż uczy
33  2,41|          bowiem przy niej, że ma dobrą otuchę, nabierał jej sam
34  2,42|        młodzian.~- I zdobycznego dobra dość przywiozłeś...~- W
35  2,44|   kształtu grzyba, co miało i tę dobrą stronę, że w czasie wypraw
36  2,46|          Boga jest ta wszelkiego dobra dosyć, więcej niż ludzie
37  2,47|        sobą kilka wozów i zbroję dobrą, "na wypadek, jeśli się
38  2,51|       który parskał nozdrzami na dobrą wróżbę spod stalowego naczółka
39  2,52|       który parskał nozdrzami na dobrą wróżbę spod stalowego naczółka