Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      musieli mu gadać, że tego się czynić nie godzi. A cóż pospolity
 2  1,5 |            widocznie, co rycerzowi czynić przystoi, gdy rankiem zobaczy
 3  1,5 |        chrześcijaninowi taką rzecz czynić.~A kniaź ruszył ramionami:~-
 4  1,6 |            życia, dziecko nie może czynić ni źle, ni dobrze.~Następnego
 5  1,7 |          naradzali się nad tym, co czynić. Stary rycerz spodziewał
 6  1,7 |        całkiem wymiarkował, co mam czynić - i pierwsza rzecz~gródek
 7  1,15|           najlepiej wiecie, co wam czynić należy - rzekła w końcu
 8  1,19|          koło serca zaczęło mu się czynić jakoś bałamutnie, zarazem
 9  1,19|       dziki lub zbóje mogli wstręt czynić po drogach, lecz od zwierza
10  1,19|          mu miało jasność w głowie czynić, nie odnajdował też Niemiec
11  1,19|          tylko o tym, co mu należy czynić. Przede wszystkim należało
12  1,25|         różnej swawoli, ale dobrze czynić nie zabronił.~Ksiądz Wyszoniek
13  1,29|            ratował!~- Jakożem miał czynić?~- I teraz mi pomożesz?~
14  1,30|         panience krzywda.~- Co mam czynić, by mi ją oddali? - zapytał
15  2,2 |          Jako więc mamy mówić i co czynić? - spytał Rotgier. Zygfryd
16  2,2 |          będzie.~- Ja zasię co mam czynić?~- Masz-li w duszy odwagę?~-
17  2,6 |    miłościwy panie. Cóż mam innego czynić? Chciałem Szczytna dobywać,
18  2,6 |          spowiedzi wyznał, co chce czynić. Wieczny odpoczynek racz
19  2,7 |         mistrz prawdopodobnie każe czynić poszukiwania w Szczytnie,
20  2,7 |     Niegdyś wygadałeś, co kazał ci czynić komtur Danveld, i komtur
21  2,11|            a z nimi i Jagienka, co czynić dalej. Maćkowi przechodziło
22  2,13|            cniło? Cóż tu będziecie czynić?~- Pana Jezusa prosić, by
23  2,14|           tym sobie wolny przejazd czynić.~To rzekłszy, położył rękę
24  2,21| przekomarzać, jak to mieli zwyczaj czynić dawniej, lecz dalszą rozmowę
25  2,22|         ale cztery razy wolno było czynić postoje, gdyż w samotności
26  2,22|           ale oni nie chcieli tego czynić, nie wiedzieli bowiem, jak
27  2,23|     gadajmy o tym, co teraz należy czynić i jako nam się obrócić.~-
28  2,23|        opata nie stało, cóżem miał czynić? - odrzekł niecierpliwie
29  2,24|            rycerze mieli prawo tak czynić, jak czynili, a wreszcie
30  2,25|        trawą mdłe były i nie mogły czynić tak wielkich pochodów jak
31  2,26|      dlatego, że nie wiedziała, co czynić po śmierci opata, i nie
32  2,31|         nie można mu w tej sprawie czynić trudności". A mistrzowi
33  2,32|        stał na nieprawości. Musiał czynić krzywdy, bo cały Zakon zbudowany
34  2,37|          na kark, jak miał zwyczaj czynić w chwilach wielkiego frasunku,
35  2,38|          jednakże nie wiedział, co czynić. Ale Jagienka, która milczała
36  2,42|        czuprynie, jak miał zwyczaj czynić zawsze, gdy się nad czymś
37  2,47|           Nie wiedziałem wtedy, co czynić: czekać czy za nim jechać.
38  2,51|   niepewnie i nim się namyślił, co czynić, ginął pod ciosem polskiej
39  2,52|   niepewnie i nim się namyślił, co czynić, ginął pod ciosem polskiej