Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |         Albo to sokolnik co złego? Skoro wolicie mruczeć niż mnie
 2  1,3 |         czemu to on jest w piekle, skoro, jako słyszałam, tylko za
 3  1,4 |          rzekł wzruszony Powała -a skoro młody przysiągł mi na cześć,
 4  1,4 |            Nie przybędzie mi czci, skoro leżącego potratuję". A Krzyżak
 5  1,5 |         jakże świętej Pani usłużę, skoro nie masz nigdzie blisko
 6  1,5 |     przepraszał. Gotówże jesteś?~- Skoro mi taki rycerz jak wasza
 7  1,5 |       Lichtenstein, rozumiejąc, że skoro obrażonemu majestatowi Zakonu
 8  1,6 |         pierwszy list stracili, bo skoro Jurand ułapił tych, którzy
 9  1,7 |           sobie upatrzy? Wreszcie, skoro księżna na zrękowiny pozwoliła,
10  1,9 |    przyszło mu bowiem do głowy, że skoro chory słyszy dzwony, to
11  1,16|         nijakim boru nie rośnie.~- Skoro mu tamta milsza, to i ja
12  1,17|            tak musisz szukać, więc skoro nie ma innej rady, to jedź.
13  1,18|  pomiarkowawszy, co on miał robić? Skoro tamtej powinien, to i trza
14  1,19|         jakżeś to skrzynie ocalił, skoro ci niosący je koń uciekł?~-
15  1,19|      wyginęli; ale ich nie żałuję, skoro Bóg króla Łokietka tak wielkim
16  1,19| przyświadczyć albo się sprzeciwić, skoro onej dziewki na oczy nie
17  1,25|        niekoniecznie bym pytał, bo skoro pani miłościwa pozwala i
18  1,25|            znów Danusię i rzekł:~- Skoro mi cię Pan Jezus oddał,
19  1,25|          lepiej by pójść spać, ale skoro mamy czuwać do rania, to
20  1,30|           mu ją powtórzy, rzekł:~- Skoro tak ma być, ostańcie sami.~
21  1,32|         raźniej, sądził bowiem, że skoro ją Bóg młodziankowi podarował,
22  1,32|           do Boga niż do świata, a skoro trzeba przycierpieć, to
23  2,2 |            oczywiście szukali, ale skoro sam Jurand pisał, że nie
24  2,6 |         Rotgierowi nie pomógł. Ale skoro wymusili jeden, to mogli
25  2,6 |            ja mistrzowi piszę tak: Skoro się swego czasu na naszą
26  2,7 |          ciebie mróz i zaduch. Ale skoro ty milczysz, to ja ci coś
27  2,7 |      niechże już przyjdzie śmierć, skoro nie ma przyjść sen. Ty się
28  2,8 |           nic Spychów i Bogdaniec, skoro nie będzie ich komu zostawić.~
29  2,9 |             prędko pomiarkował, że skoro Zbyszko się ożenił, to Maćka
30  2,11|      siedzieć w Płocku. Testament, skoro jest u biskupa, to nie przepadnie,
31  2,13|           z niepokojem Jagienka. - Skoro dlatego tak się śpieszył,
32  2,14|           zawołała:~- A ostrożnie! Skoro jedziesz, to trzeba, byś
33  2,23|      sieroteńki, szczerze żal, ale skoro nie było woli boskiej, to
34  2,34|       przepuścić - rzekł Maćko - a skoro jako słyszę, ugoda z królem
35  2,39|            nie wieźli jednak, gdyż skoro Spychów nie został sprzedany,
36  2,43|       trząść, a Maćko rzekł:~- Ba! skoro koniecznie chcesz ginąć -
37  2,46|            aleja tak już myślę, że skoro nas ów stary dom nie poniechał -
38  2,48|           między sobą włodykowie:~"Skoro trzeba, to trzeba - ich