Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |            Tuż przy nim za stołem siedział młodzieńczyk o długich włosach
 2  1,2 |           książę w niewoli u nich siedział i dopiero gdy król Władysław
 3  1,4 |       rozmiary. Mąż był ogromny i siedział na olbrzymim koniu, roślejszym
 4  1,4 |  zatrzymawszy~się o kilka kroków, siedział nieruchomie na swym ogromnym
 5  1,5 |        dygnitarzy i rycerzy. Król siedział u wyższego końca stołu,
 6  1,5 |           godnością od infułatów, siedział jako poseł papieski po prawicy
 7  1,5 |          Kuno przymknął powieki i siedział z podniesionym czołem, jakby
 8  1,6 |        aleś nie mógł, boś w wieży siedział. Bóg da, że cię obdarzy
 9  1,8 |          świata powędruję.~Jurand siedział czas jakiś z głową w dłoniach,
10  1,9 |   życzliwie młodzianka, a gdy już siedział na koniu, nawrócił jeszcze
11  1,11|      Drugiego dnia po przyjeździe siedział właśnie stary na kłodzie
12  1,17|      otworzył skrzynię, na której siedział, wydobył z niej przygotowany
13  1,27|           nie przysypany. Woźnica siedział skulony na przedzie z rękoma
14  1,28|         olbrzymi grzbiet. Zbyszko siedział jak skamieniały, ale po
15  1,30|       twarzy spychowskiego pana i siedział bez ruchu - tylko broda
16  1,30|      siebie, to na Juranda, który siedział oparty o ścianę, nieruchomy
17  1,30|           przeszła w odrętwienie. Siedział nieruchomie dlatego, że
18  1,30|      Jurandowi i - wyszli. On zaś siedział dalej bez ruchu, jakby ujęty
19  2,1 |     twarzy, a wreszcie po tym, że siedział za stołem w pośrodku, w
20  2,1 |            Po prawej jego stronie siedział stary Zygfryd de Lowe z
21  2,2 |          tej samej sali wieczorem siedział za stołem stary Zygfryd
22  2,2 |          siwej pochylonej głowie, siedział posępny, z twarzą w cieniu
23  2,7 |          go wiadomość zastała - i siedział z twarzą kamienną, nieruchomy,
24  2,9 |           już mrokiem. Stary Wilk siedział w przodowej izbie za dzbanem
25  2,11|         twarz rękoma i czas jakiś siedział w milczeniu. Wreszcie wstrząsnął
26  2,11|        kościołem albo przy drodze siedział, a Zbyszko przejeżdżał i
27  2,14| odpowiedział ksiądz Kaleb. Jurand siedział na poręczastej ławie z łokciami
28  2,22|          Barczysty Niemiec, który siedział przedtem koło Sanderusa,
29  2,22|      znowu i przez dłuższą chwilę siedział bez ruchu. Twarz miał bladą
30  2,23|    niepohamowanej boleści. Arnold siedział w zamyśleniu. Czech zaś
31  2,24|       wszystko.~Po chwili Zbyszko siedział już na koniu, ale Maćko
32  2,25|          kto zaczął mówić, ale on siedział nieruchomy, biały, spokojny,
33  2,38|    podniósł się z ławy, na której siedział, i rzekł:~- Bóg na mnie
34  2,39|           odjazdu Zbyszka. On sam siedział wysoko na rosłym koniu bojowym,
35  2,46|          ziemie, na których Zakon siedział, ale i w poczuciu tej siły
36  2,46|         też może na własnym zamku siedział.~- Wolej by był Cztan poległ.~-
37  2,51|           brzuch konia, na którym siedział Marcin z Wrocimowic trzymający
38  2,52|           brzuch konia, na którym siedział Marcin z Wrocimowic trzymający