Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |   przeciw tym na nic wszelka moc ludzka".~Tu Anna Danuta spojrzała
 2  1,6 |       groźny rozruch. Jakoż ława ludzka rzuciła się zaraz na rusztowanie.
 3  1,19|         mu wszelako do głowy, że ludzka chęć wyprzedza w tym razie
 4  1,21|       jużeście zdobyli, a miłość ludzką również łatwie cnymi uczynkami
 5  1,24|       Boska rada na szczęśliwość ludzką patrzy.~- Byle była wola
 6  1,25|    Spychowa, bo mi jej żadna moc ludzka nie odejmie...~Słowa te
 7  1,25|           jeno z politowania nad ludzką biedą, to tym łatwiej przebacza!...
 8  1,25|       jużci co ślub, to tego moc ludzka nie odrobi.~Że jednak ślub
 9  1,26|        już jest jego i żadna moc ludzka nie zdoła mu jej odjąć,
10  1,27|      siedzącą pod drzewem postać ludzką ze schyloną na piersi głową
11  1,30| Wyrozumcie wy ludzkie kochanie i ludzką boleść...~I aż łzy zadrgały
12  1,30|         im lepiej było na miłość ludzką niż na pomstę zarabiać.
13  2,1 |     gdyby się obrócił, żadna moc ludzka nie wyrwie ich śmierci.
14  2,3 |         przechodzić wprost wiarę ludzką. Na to jednak, jak również
15  2,3 |   Ziemowitem płockim, żadna siła ludzka nie powstrzyma Polaków z
16  2,3 |          życzliwość i gościnność ludzką, i tylko w jednym księstwie
17  2,3 |           nie mogła położyć ręka ludzka.~Znów nastało milczenie.~-
18  2,6 |       Znać prawdę boska rzecz, a ludzka jej szukać, więc jeśli chcesz,
19  2,7 |         prędzej tę okropną maskę ludzką. Po czym wziął latarnię
20  2,10|         Boruta, choć nosi postać ludzką, a nawet szlachecką, ma
21  2,10|          i nie sam, jeno z jakąś ludzką postacią, którą pędził przed
22  2,11|          jaki Krzyżak, żadna moc ludzka nie zdołałaby go wybawić
23  2,14|         dzieci miłuje i nad męką ludzką ma litość... Ba! jeśli ją
24  2,19|      Konie wpierały się w gęstwę ludzką, przewracając i tratując
25  2,32|        sławą, powodzeniem, krwią ludzką, tak że rozluźniły się karby,
26  2,33|    Zyndrama - ale tego błota moc ludzka nie pokruszy.~Zyndram nie
27  2,34|          to jest nic, bo co ręką ludzką stawiane, to ręka ludzka
28  2,34|         ludzką stawiane, to ręka ludzka zburzyć zdoła. Wiecie, co
29  2,41|       poradzi, prawda?~- Co ręka ludzka zrobiła, przeciw temu ręka
30  2,41|       zrobiła, przeciw temu ręka ludzka poradzi. Na mediolańską
31  2,41|           co boska głowa, to nie ludzka.~Tak to oni nieraz z sobą
32  2,42|      widać zbawionym duszom krew ludzka. Nastała chwila milczenia.~-
33  2,42|        nic zbawionym duszom krew ludzka.~- Musiał ci to ktoś powiedzieć,
34  2,45|       długie lata, ale żadna moc ludzka me mogła przytłumić ich
35  2,51|      żadna wytrwałość, żadna moc ludzka nie mogła ich od zguby i
36  2,51|          ziemię, póki największa ludzka uspokoicielka, śmierć, nie
37  2,52|      żadna wytrwałość, żadna moc ludzka nie mogła ich od zguby i
38  2,52|          ziemię, póki największa ludzka uspokoicielka, śmierć, nie