Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |          Beliala, byle od Niemców daleko.~- Słychać było i tu, że
 2  1,4 |        przyświadczy. Do Rzymu też daleko, a papież światem rządzi -
 3  1,4 |          i jasnoczerwonych maków. Daleko, za łanami czerniał gdzieniegdzie
 4  1,6 |          we włosach, które mu już daleko za ramiona sięgały - i w
 5  1,7 |           pomagali. Zresztą Tymur daleko gdzieś w Azji wojuje, a
 6  1,10|          w boru, które ozwały się daleko przed nimi. Zych wstrzymał
 7  1,11|           Bogdańcu uprawnej ziemi daleko więcej, ale od czasu gdy
 8  1,14| Odstajanego jeziorka nie było już daleko. Jagienka, idąc teraz na
 9  1,19|           i wówczas nie poszedłby daleko, bo go i własne ślubowanie
10  1,19|       pytać:~- Dokąd jedziecie?~- Daleko. Ale tymczasem do Sieradza.
11  1,20|          Przasnysza nie było zbyt daleko i latem goniec na dobrym
12  1,20|           miasta. Ale oni jechali daleko wolniej z powodu nocy, postojów
13  1,20|      szafranu, który rozszedł się daleko między ogniskami. Skrzypnęły
14  1,21|      groźnie milczenie.~Tymczasem daleko, daleko w głębi puszczy
15  1,21|      milczenie.~Tymczasem daleko, daleko w głębi puszczy ozwały się
16  1,21|       białokływe odyńce, ogromne, daleko większe i zacieklejsze od
17  1,21|      rodzaju zwierząt, lecz łowom daleko jeszcze było do końca. Owszem,~
18  1,27|           Szczęściem nie było już daleko - najwyżej kilka stajań.
19  2,10|         babami i dziećmi.~- Jakoż daleko stąd?~- O dziesięć stajań
20  2,11|       Granica mazowiecka nie była daleko i łatwo by im przyszło nawrócić
21  2,11|          Jagienką, następnie dość daleko za nimi Czech ze śliczną
22  2,16|        ramię na północ i rzekł:~- Daleko! daleko...~- Właśnie dlatego,
23  2,16|         północ i rzekł:~- Daleko! daleko...~- Właśnie dlatego, że
24  2,16|               Właśnie dlatego, że daleko! - odparł Zbyszko. - Spokój
25  2,17|           Dlaczegoś ty radził iść daleko pod Ragnetę, nie tu blisko
26  2,18|        wszędy nas prowadzą.~A jak daleko od zamku i od wyspy przypadniesz?~-
27  2,19|           a przede wszystkim, jak daleko się jeszcze znajdują. Z
28  2,22|         nie wiedzieli bowiem, jak daleko przyjdzie im jechać borem.
29  2,22|          rozumieją, że pościg tak daleko by nie poszedł.~Na czas
30  2,22|          gęstwy, ale nie szli już daleko, gdyż najwyżej po dwóch
31  2,22|        kopiec i obie stojące dość daleko od siebie numy. Przed jedną
32  2,24|          ty się, jagódko. Księżna daleko, a my cię Niemcom odjęli.~
33  2,26|            i począł pytać żywo:~- Daleko stąd?~- Na strzelenie z
34  2,27| poprzednio w chacie smolarzy, ale daleko przytomniej, wymówiła jego
35  2,34|           gnaty i do starości wam daleko. Nie smućcie się!~- Żeby
36  2,40|          do owej wojny gotują się daleko rozważniej, rozumniej i
37  2,44|           że w czasie wypraw hełm daleko mniej ich uwierał, natomiast
38  2,45|    względem ćwiczenia rycerskiego daleko było do młodego dziedzica