Tom, Rozdzial
1 1,3 | czasów i chrztem świętym nie został z pierworodnego grzechu
2 1,5 | sobie serce królewskie. Został mu jednak zawsze dawny pociąg
3 1,5 | sobie w objęcia - i Zbyszko został sam. Nadzieja i niepewność
4 1,7 | kraje niemieckie. Wojciech został sam jeden w starym domostwie,
5 1,8 | porzuciwszy swój krwawy Spychów, został przy dworze i przy Danusi.
6 1,15| na swą duchowną godność, został na miejscu, począł tylko
7 1,19| widocznie dlatego tylko został u Zycha, że nie miał się
8 1,19| wznosił, gdyż z dawnego został tylko zamek. W grodzie warszawskim
9 1,21| przedrzeć się przez ich szereg, został nią powstrzymany i w jej
10 1,22| rozetnę" - ale na dnie duszy został mu jakby wyrzut sumienia,
11 1,25| Jurandowego gródka, on sam zaś został przy ratunku płonącą belką
12 1,26| mocny, by na koń siąść, został w dworcu razem ze swymi
13 1,32| strzemienia i zniknął. Jurand został na wzgórzu sam i spoglądał
14 1,32| że cały porządek świata został na nice wywrócony. On jechał
15 2,4 | szlachtą, że pan jego, nim został zbrojnym mnichem, zasiadał
16 2,5 | północy, a to dla okazania, że został panem pobojowiska, jak i
17 2,6 | powody, dla których Czech nie został w Spychowie. Zbyszko i de
18 2,10| okazało się, że pęcherz został do dna wypity.~Wprawdzie
19 2,11| niedźwiedziej do jego izby na łoże. Został przy nim ksiądz Kaleb, przyjaciel
20 2,12| tymczasem w izbie Juranda został tylko ksiądz Kaleb, stary
21 2,14| usprawiedliwić się przed nim, że nie został w Spychowie z rozkazu prawej
22 2,16| rozkazania w Spychowie nie został - i udobruchał się nieco
23 2,19| Lecz stało się, że szyk nie został rozerwany. Żmujdzini też,
24 2,20| zwycięstwo, gdyby bowiem został rozbity, spotkaliby ciągnących
25 2,21| świata nawiedzają! Byle sam został, poczyna coś koło niego
26 2,25| Świętym ci może już za życia został?~- Przed Bogiem jest już
27 2,29| się, czując, że nowy węzeł został między nimi zawiązany. Ale
28 2,34| uścisku pokazać mu, że nie został zupełnym sierotą i że ma
29 2,38| Jurand nie widzi, któren nie został zbawion, na to wszelako
30 2,38| jeśli mam zostawać, tobym tu został... Tolima mi przyjaciel
31 2,39| gdyż skoro Spychów nie został sprzedany, Zbyszko wolał,
32 2,42| pokój stanął, Zbyszko, jeśli został żyw - musiałby powrócić
33 2,43| i głębszej myśli, byłby został mnichem - i w cichym życiu
34 2,46| godzi się go poniechać.~I został. Lubił jednakże przychodzić
35 2,47| zaś?~- Komturem wielkim został.~- Kuno Lichtenstein komturem
36 2,47| Lichtenstein komturem ci wielkim został?~- Ba! Może go i wielkim
37 2,48| tak, aby ślad po nim nie został". Powtarzał przy tym słowa
|