Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |       stronie będzie Królestwo Polskie i wszystkie narody mówiące
 2  1,5 |   Wypędzony Tochtamysz, gdy go polskie i litewskie wojska posadzą
 3  1,10|      zameczków pokruszyły ręce polskie, zawsze jednak trzeba się
 4  1,23|  uporczywością przez posiłkowe polskie załogi; widział ich ginących
 5  2,5 |  spadnie na całe mazowieckie i polskie rycerstwo. Tymczasem odjęto
 6  2,11|         prawie nie gorszym niż polskie, które powstały pod opieką
 7  2,14|        żart, a ponoć rycerstwo polskie, byle kto Krzyżaka wspomniał,
 8  2,30|      nieszczęście wpaść w ręce polskie, ale dając schronienie powracającym
 9  2,35|  pomiarkowali, że nie obyczaje polskie są grube, lecz języki krzyżackie
10  2,46|      dlatego, że to były stare polskie ziemie, na których Zakon
11  2,49| pomyślna. Nim nadciągnęły siły polskie, zdobyli Krzyżacy Bobrowniki,
12  2,49|    załodze. A jednak rycerstwo polskie wzięło go niemal w mgnieniu
13  2,49| rycerze.~De Lorche, który znał polskie rycerstwo od dawna, tak
14  2,51|        mieczami na całe wojsko polskie uderzę! Ulryk zmarszczył
15  2,51|  wierzchu zbroi nosili.~Wojska polskie wysunęły się z lasu i zarośli
16  2,51|  rozpalić na całej linii, więc polskie chorągwie poczęły śpiewać
17  2,51| Wsparły nawet Niemców "drzewa" polskie i odrzuciły ich w tył, zwłaszcza
18  2,51|        znużone walką chorągwie polskie. Krzyknęli Niemcy radośnie,
19  2,51|  rozpaczą jak jeden mąż wojska polskie na widok upadającej chorągwi,
20  2,51|     główne siły składały pułki polskie, złożone z konnych, ale
21  2,51|  kurzawie nie poznały ich inne polskie chorągwie i myśląc, że to
22  2,51|      pędem ku wrogom chorągwie polskie. Pierwszy uderzył ze swymi
23  2,51|        którym rozgorzały serca polskie. W zbrojach potłuczonych,
24  2,51|         huknęły radośnie głosy polskie. I odgadli. Litwa, którą
25  2,51|       dniu odkupienia o piersi polskie.~*~Więc tobie, wielka, święta
26  2,52|        mieczami na całe wojsko polskie uderzę! Ulryk zmarszczył
27  2,52|  wierzchu zbroi nosili.~Wojska polskie wysunęły się z lasu i zarośli
28  2,52|  rozpalić na całej linii, więc polskie chorągwie poczęły śpiewać
29  2,52| Wsparły nawet Niemców "drzewa" polskie i odrzuciły ich w tył, zwłaszcza
30  2,52|        znużone walką chorągwie polskie. Krzyknęli Niemcy radośnie,
31  2,52|  rozpaczą jak jeden mąż wojska polskie na widok upadającej chorągwi,
32  2,52|     główne siły składały pułki polskie, złożone z konnych, ale
33  2,52|  kurzawie nie poznały ich inne polskie chorągwie i myśląc, że to
34  2,52|      pędem ku wrogom chorągwie polskie. Pierwszy uderzył ze swymi
35  2,52|        którym rozgorzały serca polskie. W zbrojach potłuczonych,
36  2,52|         huknęły radośnie głosy polskie. I odgadli. Litwa, którą
37  2,52|       dniu odkupienia o piersi polskie.~*~Więc tobie, wielka, święta