Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |     którego gęsto jak gwiazdy na niebie migotały głowy modrych chabrów
 2  1,5 |   przyszła noc, a z nią burza na niebie, gdy zakratowane okno poczęło
 3  1,5 |       nieboże, lepszym rzeczom w niebie dziwował.~Po czym jęła ronić
 4  1,10|        cóż błogosławione dusze w niebie robią?~- Śpiewają.~- No,
 5  1,12| Nareszcie zorze rozpaliły się na niebie, od których wierzchołki
 6  1,13|         drogę. Każdy święty ma w niebie swój urząd i swoją gospodarkę -
 7  1,13|     mogłyby niezgody wyniknąć, w niebie zaś nie przystoi się świętym
 8  1,16|        to niezadługo, jako Bóg w niebie!~- Zaśby tam brał! - odpowiedziała
 9  1,18|        to?~- Prawda, jako Bóg na niebie.~- A czemu?~- Kto jego wie.
10  1,19|         że tak jest.~-Jak Bóg na niebie...~Tu umilkli i jechali
11  1,26|        nią tak jak na gwiazdę na niebie i rad by był okupić jej
12  1,27|       tej, którą sam pan Jezus w niebie odprawi.~- Żaden nie ożył?~-
13  1,28|    zawołał Jurand. - Jako Bóg na niebie, tak ni ognia nijakiego
14  1,28|       musi być wolny. Jako Bóg w niebie, tak niechybnie po to oni
15  2,3 |        błyskawica miga po nocnym niebie. Schwycił dłonią łosiową
16  2,7 |       się nadzwyczaj pogodna. Na niebie świecił księżyc i cały dziedzińczyk
17  2,8 |   rozganiał nabrzmiałe chmury po niebie, a na ziemi wył po zaroślach,
18  2,11|     wiatrem cwałowały stadami po niebie - posępny. Maćko kazał poruszać
19  2,11|          który Mazur, jak Bóg na niebie, a ona też długo nie wytrzyma,
20  2,11|          widzieli ani chmurki na niebie. W Niedzborzu dopiero w
21  2,23|     gwiazdom.~- Wóz widać już na niebie, a ja wciąż rozmyślam, jako
22  2,25|        Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź
23  2,27|      procesja żałosna.~Na modrym niebie nie było żadnej chmurki
24  2,30|         błyszczał na bezchmurnym niebie wśród rojów gwiazd jak srebrna
25  2,31|         to pociecha, że pewnie w niebie, a wyście młodzi. Mocny
26  2,31|           każda niewiasta. Ale w niebie za wszystko nagroda i tam
27  2,33|   potężne baszty rysujące się na niebie. Dzień był jasny i przeźroczy,
28  2,42|  myślałem, że jak tam te dusze w niebie ucieszysz, to już będzie
29  2,43|    Bożych skrzypaczków, którzy w niebie grywają Matce Boskiej i
30  2,43|         mu jest tak dobrze jak w niebie, chwilami - zwłaszcza gdy
31  2,45|        było, jakby po miesiąc na niebie sięgać".~Inni zaś głośno
32  2,51|         równinę. Przelatujące po niebie chmury przesłaniały od czasu
33  2,51|         poczęły się roztaczać po niebie. Zadrżały kopie w rękach
34  2,51|           A w górze, na rumianym niebie, wichrzyły się już i zataczały
35  2,52|         równinę. Przelatujące po niebie chmury przesłaniały od czasu
36  2,52|         poczęły się roztaczać po niebie. Zadrżały kopie w rękach
37  2,52|           A w górze, na rumianym niebie, wichrzyły się już i zataczały