Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |  rozbawioną twarzą zwróciła się do dziewczyny:~- Danuśka, Danuśka! chceszli
 2  1,2 |           widząc jednak uradowanie dziewczyny, spytała:~- A co, Danuśka?
 3  1,2 |           prosto i nieruchomie, by dziewczyny nie zbudzić.~Ale jej nie
 4  1,6 |        następnie uśmiechnął się do dziewczyny, która wybuchnęła głośnym
 5  1,8 |        dopiero ujrzał jasną główkę dziewczyny siedzącej na kolanach ojca.
 6  1,8 |      Niemców jako baranów, a co do dziewczyny, to wam, klękajęcy, ślubuję,
 7  1,11|      podniósł ją do ust mimo oporu dziewczyny.~- Czemu mnie w rękę całujesz? -
 8  1,12|           i wysunięte naprzód usta dziewczyny, które dmuchały w zatloną
 9  1,12|  zdziwieniem:~- Ale takiej drugiej dziewczyny jak ty to chyba na świecie
10  1,14|          zdumiewała chwilami uroda dziewczyny. Myślał wiernie o swojej
11  1,14|            mógł jechać do kochanej dziewczyny, by spełnić, co jej obiecał.
12  1,16|         nią ręce, wyciągnęli je do dziewczyny. Lecz to samo uczynił Zbyszko,
13  1,18|             Maćko spojrzał - twarz dziewczyny była rumiana zarówno z gniewu,
14  1,19|            i nigdy tak Zbyszko tej dziewczyny nie kochał w Bogdańcu, jak
15  1,20|     wiedział Danveld, jaki był ród dziewczyny, i że imię Juranda łączyło
16  1,23|         uderzyła go przy tym uroda dziewczyny, więc gdy już ruszyli ku
17  1,23|          chodziło tylko o porwanie dziewczyny, a następnie o wymienienie
18  1,27|       jednak przybycie Juranda bez dziewczyny, więc pytała dalej:~- Czemu
19  1,28|            Bóg! Nie było-li z wami dziewczyny?~- Dziewczyny? Ze mną? -
20  1,28|       było-li z wami dziewczyny?~- Dziewczyny? Ze mną? - spytał ze zdumieniem
21  1,32|            za uwięzienie niewinnej dziewczyny, a do tego wychowanki księcia,
22  2,1 |          czarownik odmienił postać dziewczyny.~- Bóg patrzy na twoją zdradę! -
23  2,8 |          sobie - ale kto tu będzie dziewczyny przed Cztanem i Wilkiem
24  2,8 |               Widział przedtem łzy dziewczyny, patrzał teraz na jej ciemną
25  2,10|            rady, tylko trzeba obie dziewczyny dalej z sobą brać, że zaś
26  2,10|           wieczerzy z bojaźliwości dziewczyny, ale już inaczej, i przy
27  2,11|     Krzyżaków. Maćko, Czech i dwie dziewczyny, jakkolwiek słyszeli takie
28  2,11|        nocować u tkacza za murami. Dziewczyny, poszedłszy spać późno,
29  2,11|     spłynęła, zabrał Czecha i obie dziewczyny na pogrzeb do kościoła.~
30  2,13|        pytań, skłonił się do kolan dziewczyny i rzekł;~- Niechże to nie
31  2,14| wszystkiego, co dzieje się w sercu dziewczyny, że zaś nie widział żadnej
32  2,28|     Przyszli na koniec ze zwłokami dziewczyny do borów spychowskich, na
33  2,31|          dotychczas zbliżyć się do dziewczyny, więc ona sama, korzystając
34  2,31|            na to zamgliły się oczy dziewczyny i pochyliwszy się nieco
35  2,36|           tą życzliwością kochanej dziewczyny - i gdy w chwilę później
36  2,37|        przyszedł do izby, w której dziewczyny siedziały z Maćkiem i Hlawą -
37  2,43|         się twarze i wypukła pierś dziewczyny poruszała się śpiesznym