Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |     Obaczym. Lecz Maćko rzekł:~- Słyszałem, że król hojnie nagradza
 2  1,10|            A co wam jest, bo jak słyszałem, to was Niemce postrzelili?~-
 3  1,10|       niedziele nie policzyli.~- Słyszałem - przerwał Maćko. - I naszych
 4  1,11|        Ja sam nie widziałem, ale słyszałem, że ludzie widzieli... Wysunie
 5  1,14|     Wilka do pomocy, który, jako słyszałem, na tamtego zęby szczerzy.
 6  1,15| człowiekowi najpotrzebniejsze.~- Słyszałem, żeście zdrowsi - rzekł
 7  1,15|       wiem, żeś chłop na schwał! Słyszałem i o twoich uczynkach pod
 8  1,19|    Juranda obyć nie mogło, a nie słyszałem, aby przyjeżdżał. Bawią
 9  1,19|          język.~-Wiem! - rzekł - słyszałem: to ów, którego córka Danuta
10  1,19|         się jednak i rzekł:~- Bo słyszałem, że ją Jurand komuś oddał.~-
11  1,20|     nieczyste, ale o smokach nie słyszałem, a choćby i były, pewnie
12  1,20|       ich i ja pod Wilnem. O wa! słyszałem ich groty koło uszu. Byli
13  1,20|      nawet i między poganami nie słyszałem.~- Zamek on wznosił przeciw
14  1,22|          nad którymi wilcy wyją. Słyszałem też od służby, że książę
15  1,22|         zniżonym głosem dodał:~- Słyszałem w Malborgu, iż gdyby wojną
16  1,25|        bójcie. Zabronił on, jako słyszałem, księżom mieczów, kusz i
17  1,27|    Jurand nie przemówił, bo jako słyszałem, żyje?~- Jezusie miłosierny!...
18  2,1 |          Jest! jest w Szczytnie! Słyszałem, jako śpiewała, słyszałem
19  2,1 |        Słyszałem, jako śpiewała, słyszałem głos mojego dziecka!~Na
20  2,2 |        przypominając, i rzekł:~- Słyszałem pod Wilnem, jako wójt sambijski
21  2,8 |         rozjadło... Mój pan też, słyszałem, na Lichtensteina rękę podnosił,
22  2,8 |          zdarzyło. Ale mi kazał. Słyszałem, jako raz mówił do starego
23  2,8 |   Zbyszko o Jurandównie, bo jako słyszałem, to gadał?~Jagienka zrazu
24  2,11|        pytanie:~- Śpi jeszcze.~- Słyszałem, że Zbyszko tu był? - zawołał
25  2,16|          pradziadach.~- Ba! Jako słyszałem, chłopy do bitki dobre!~-
26  2,16|      swoje. Żal gęby drzeć!...~- Słyszałem ci ja o nim, że taki jest -
27  2,17|         Daj go Bóg.~- Przyjdzie. Słyszałem na mazowieckim dworze, że
28  2,21|     leśnego dworu. A i śpiewanie słyszałem też żałosne z kolebki dochodzące...~
29  2,21|          być między nimi. Nieraz słyszałem i widziałem rzeczy, od których
30  2,21|    wówczas, ale teraz nie mogę!" Słyszałem także, jak się go pytał: "
31  2,29|      niego potykać, a prócz tego słyszałem, że i niewiasty tamtejsze
32  2,29|     sposobności też nie braknie. Słyszałem w Malborgu, że będą uczty,
33  2,29|      waszych rycerzy, a przy tym słyszałem, że damy z dworu królewskiego
34  2,30|    Jagienki Zychówny wstrzymało. Słyszałem, że ją stryj Maćko w te
35  2,42| mądrzejszy i wie, co robi? Jakoż słyszałem od samego Skirwoiłły, że
36  2,48|    znalazło co innego.~- Bo jako słyszałem, to jeszcze mistrz Kondrat