Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |         na nich znamy. Po drugie, prędzej ja tam nad granicą one pawie
 2  1,3 |      wosku na świece - i chcąc go prędzej dostać, prędzej mu też pomoże.
 3  1,3 |          chcąc go prędzej dostać, prędzej mu też pomoże. Ta myśl wydała
 4  1,3 |          miłościwa pani, albowiem prędzej to ich dni niż wasze są
 5  1,4 |      ruszył koniem i jechał coraz prędzej, ufny, że choćby i prawdziwego
 6  1,4 |     dzionek zabawi, więc ja króla prędzej obaczę i tak mu sprawę opowiem,
 7  1,6 |      nieobecnego króla, ruszył co prędzej do Malborga, by jak najprędzej
 8  1,6 |         szyję rączęta, zerwała co prędzej ze swych jasnych włosów,
 9  1,6 |        Kat i pomocnicy zbiegli co prędzej z pomostu. Uczyniło się
10  1,8 |        chcą odjąć, zsunęła się co prędzej z poręczy krzesła i ukrywszy
11  1,10|   wypadłszy z wody, pochwycili co prędzej za osęki, za drągi i stanęli
12  1,15|     uczyni on tego - rzekł Zych - prędzej z pokłonem i zgodą przyjdzie.
13  1,25|       powiem. Skoczże po niego co prędzej!~Danusia skoczyła po ojca
14  1,27|       może dlatego, by dostać się prędzej do mieszkań ludzkich i sprowadzić
15  1,27|          paliło jak ogniem, by co prędzej zobaczyć Juranda i czegoś
16  1,28|       książę - i jakom wam rzekł, prędzej by on mi teraz chciał wygodzić
17  1,32|         wszystko jedno, czy mu ją prędzej, czy później otworzą. Zamek
18  2,7 |      uśmiechem. Zygfryd zakrył co prędzej tę okropną maskę ludzką.
19  2,10|     jeniec i przeżegnawszy się co prędzej, odetchnął głęboko, spojrzał
20  2,10|  Okrutnieście chytrzy.~Aleją było prędzej o wszystko inne niż o chytrość
21  2,11|         mistrza - tylko wracał co prędzej do domu tkacza za murami
22  2,11|           pociągnął. Powiadał, iż prędzej przez niego coś przeciw
23  2,12|        nim szczerze, a prócz tego prędzej jej schodził przy nim czas
24  2,14|       zostawać w Spychowie, dokąd prędzej lub później zjechać mógł
25  2,18|          radośnie.~Oni szli coraz prędzej, bo Zbyszko przynaglał.
26  2,23|      jeśli będzie, to na gałąź!~- Prędzej też może Danuśkę strach
27  2,23|           Danuśkę strach opuści i prędzej się opamięta, gdy nie obaczy
28  2,23| zwyczajnie. Prawda i to. Może się prędzej obaczy, widząc Zbyszka wciąż
29  2,32|          pomagali, to wojna z nim prędzej się skończy, a wówczas pora
30  2,32|      myśli, że młodzian i zobaczy prędzej stryjca, i tym pewniej go
31  2,43|          zarzewiu leżą, tam i tak prędzej czy później płomię buchnie,
32  2,48|           Drezdenka powiedział?~- Prędzej mówcie, bo nam czapki na
33  2,49|        żeby miało przyjść do niej prędzej niż za kilka dni. Przypuszczano,
34  2,49|         drugiego naganiał: "Nuże, prędzej, bo kniaź się gorzej rozgniewa!"
35  2,50|       nich otarły, odskakiwały co prędzej jako pies od jeża. Berdysze,
36  2,50|         spodziewano się, aby mógł prędzej niż nazajutrz nastąpić.