Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |         mnie odniósł i abyś poznał, żem Ci szczerym sercem, nie
 2  1,4 |            odrzekł posępnie Maćko - żem tego chłopa od małości wypiastował...
 3  1,4 |             rozsierdzić. Szczęście, żem zdążył kopię przyłamać -
 4  1,4 |            przynajmniej tę uciechę, żem Krzyżakowi gnaty połamał.~-
 5  1,5 |  Lichtensteinie...~- Żałi mniemasz, żem czci uchybił?~- Znasz nasze
 6  1,5 |            Ale mi Chrystus policzy, żem o majestat Zakonu więcej
 7  1,6 |           się lepiej uczyniło, jeno żem się ninie okrutnie znów
 8  1,7 |             w głowie wojna? Właśnie żem sobie już całkiem wymiarkował,
 9  1,10|             mnie dobudzić. Myśleli, żem się też wykopyrtnął. A com
10  1,12|         dodała:~- Nie powiadaj też, żem tu była, żeby nade mną nie
11  1,16|              Zaliście nie słyszeli, żem to już obiecał?~- Wasza
12  1,17|         sobie wcześniej pojechał, a żem nie pojechał, to przez was.~-
13  1,19|        wymienić nie zdołam, dlatego żem przemarzł, a twój giermek,
14  1,30|           leśnym dworcu Bóg mi dał, żem i panią, i Danuśkę od tura
15  1,31|           żeś to ode mnie słyszał i żem rozkazał, aby tu dla tego
16  2,1 |          wszelkie miłosierdzie! Ale żem też dziecka kęs czasu nie
17  2,8 |           zabił... Mnie Bóg pomógł, żem psubratu ramię skruszył.
18  2,9 |             pomyślą w Zgorzelicach, żem u was w gościnie, i nie
19  2,17|             bo było im już wiadomo, żem się z Rotgierem potykał.
20  2,17| przygodziłoby mi się co złego, jeno żem z listem od księcia przyjechał
21  2,17|             w jakim zamku, a myśli, żem jej zahaczył, to niechby
22  2,21|               długo by mówić; dość, żem znalazł, i od tej chwili
23  2,21|       prawdę waszej miłości powiem, żem bicia i krzyków nie słyszał,
24  2,23|          Chrystusów przysięgam wam, żem tej niewiasty prawie nie
25  2,23|       niewiasty prawie nie widział, żem nie wiedział, kto ona, i
26  2,23|            nie wiedział, kto ona, i żem do jej męki w niczym i nigdy
27  2,27|           mimowolną wymówką: "Na to żem cię miłował, na tom cię
28  2,29|          stryjko czeka tam i myśli, żem go przepomniał! Trzeba mi
29  2,29|            tak mówię, abym mniemał, żem więcej od was wart, ale
30  2,31|        miłościwa pani, tym bardziej żem i teraz umyślnie tu przyjechał,
31  2,31|         najlepszy dowód masz w tym, żem się z rycerzem z Taczewa
32  2,36|            mnie nie pomścili za to, żem ją wywiózł, i czy z Bogdańca
33  2,40|          macie niepożyte!~- Pewnie, żem jeszcze jary. Powiem ci
34  2,43|         młodszy jakowyś chłop - ale żem to jej nieboszczykowi ojcu
35  2,47|             Bałem się rozminąć. Ale żem to z mistrzem i wielkim