Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |       rzekłszy, Maćko z Bogdańca wyciągnął przed się dłonie - szerokie
 2  1,5 |    zamigotały z niecierpliwości, wyciągnął jednak rękę, wziął skargę
 3  1,6 |        się na chwiejnych nogach, wyciągnął przed się ręce - i choć
 4  1,11|        każdego przybytku w domu, wyciągnął rękę, pogładził Jagienkę
 5  1,13|  przedmiotu; wreszcie szarpnął i wyciągnął.~- O Jezu!~- Jest? - spytał
 6  1,20|        przyklęknąwszy na śniegu, wyciągnął dłoń, na której pani wsparła,
 7  1,20|     Jagienkę - i ruszyli. Orszak wyciągnął się w długiego węża: skręcił
 8  1,22|      karę i pomstę.~Na to książę wyciągnął ramię i począł kiwać groźnie
 9  1,25|          ty jej. Wówczas Zbyszko wyciągnął swe zdrowe ramię do Danusi,
10  1,30|           rozwalił się na ławie, wyciągnął nogi i spojrzał na Juranda
11  1,32|      który wydawał się starszym, wyciągnął spiesznie przed siebie lewe
12  2,1 |      hardością i pychą! A Jurand wyciągnął w górę dłonie jak człowiek,
13  2,2 |          odpowiedział Zygfryd.~I wyciągnął do niego rękę, zarazem na
14  2,9 |          choć był trochę napity, wyciągnął wartko pod stołem rękę,
15  2,11|        sobą tupot koński i gwar, wyciągnął przed siebie kostur i podniósł
16  2,12|          górze puste jamy oczu i wyciągnął przed się krucyfiks.~Nastało
17  2,12|          on znów uśmiechnął się, wyciągnął ku niej dłoń i złożywszy
18  2,16|            A Ragneta?~Skirwoiłło wyciągnął swe długie jak gałąź ramię
19  2,20|         ci ode mnie nie grozi.~I wyciągnął ku niemu przyjaźnie dłoń,
20  2,20|    poruszyć skrępowanymi rękoma, wyciągnął szyję i jął znowu wołać :~-
21  2,21|         na przemian oczy. Aż gdy wyciągnął ze dwie kwarty lub więcej,
22  2,23|   markotno.~I to rzekłszy, Czech wyciągnął się przy dogasającym ognisku,
23  2,24|         nie ma żadnej rady.~Więc wyciągnął z wolna kord z pochwy, a
24  2,25|    przywiedli przed starca, a ów wyciągnął rękę, przesunął naprzód
25  2,25|           ująwszy w połowie nóż, wyciągnął wskazujący palec do końca
26  2,28| wysunąwszy się z ramion Zbyszka, wyciągnął kosztur przed siebie na
27  2,35|         to znów Powała z Taczewa wyciągnął rękę ku środkowi stołu,
28  2,38|         rad jeszcze pomścił...~I wyciągnął chude, lecz żylaste dłonie
29  2,41|         wam z serca odstępuję.~I wyciągnął ku niemu dłoń, a ów, znając
30  2,51|        drugą mszą, więc Jagiełło wyciągnął ramiona, złożył pobożnie
31  2,51|         potężnie przemówił, a on wyciągnął rękę do giermka i rzekł:~-
32  2,51|         rycerską, schylił głowę, wyciągnął kopię i skoczył wprost na
33  2,52|        drugą mszą, więc Jagiełło wyciągnął ramiona, złożył pobożnie
34  2,52|         potężnie przemówił, a on wyciągnął rękę do giermka i rzekł:~-
35  2,52|         rycerską, schylił głowę, wyciągnął kopię i skoczył wprost na