Tom, Rozdzial
1 1,1 | doznał. Człek był brodaty, w sile wieku, pleczysty, prawie
2 1,1 | nie chwalą, i w szrankach siłę swą rycerską okazywał. A
3 1,2 | i Danusi swoją rycerską siłę i wstrzemięźliwość niż łapczywością
4 1,4 | rybałtów o nadzwyczajnej sile pana z Taczewa, który przyłamał
5 1,4 | wszelako wychwalali w głos siłę Zbyszkową, że zaś w owych
6 1,5 | zważywszy jego nadzwyczajną siłę, byłby ją niechybnie grotem
7 1,6 | wpół martwe odzyskiwały siłę do życia właśnie po chrzcie.
8 1,10| pomiarkował u Tawani, że kniaź w siłę rośnie, i poszedł sobie
9 1,11| opat rządził sprężyście. Siłę roboczą Bogdańca powiększył
10 1,19| słysząc to, wytężył całą siłę woli, by nie pochwycić Mazura
11 1,20| Piastowie mazowieccy, posiadał siłę nadzwyczajną. Bywały nawet
12 1,21| Tak wprawnych i dufnych w siłę dłoni łowców ani też takich
13 1,26| nawinie. Pan Jezus dał ci siłę okrutną, ale źle byś uczynił,
14 2,1 | gdy nie poczuwali się w sile, nie znali natomiast żadnej
15 2,1 | Inni, widząc straszliwą siłę i rozpętanie męża, zbili
16 2,1 | jego okrutną przyrodzoną siłę. Mieczem, do którego najtężsi
17 2,3 | trzeba było przygotować siłę, jakiej nigdy dotychczas
18 2,5 | choćby największy, tracił na sile i nie mógł przeciąć ani
19 2,5 | padał, gdyż mając w nogach siłę ogromną i rozstawiając je
20 2,24| gdy czuli za sobą większą siłę.~- Jesteście jeńcami! -
21 2,24| trochę, ale nie mówi. Brat ma siłę większą, chociaż i ja nie
22 2,27| jakiś gniew na tę bezlitosną siłę, która wywarła się na niewinne
23 2,32| byli to mężowie dorośli, w sile wieku, wzięci zbrojną ręką
24 2,32| karby, które trzymały go w sile i jedności. Mistrz przestrzegał,
25 2,33| zamku, ale uczuł, że przeciw sile stanęła siła, i stracił
26 2,35| potrząsał. Podziwiali tedy jego siłę, on zaś trącał się z nimi
27 2,35| widok tylu świadków, czy że siłę w palcach miał istotnie
28 2,39| Zdrowie mu wróciło, czuł siłę w kościach i wiedział, że
29 2,40| się też już w latach, w sile i za dojrzałego męża się
30 2,43| w zapędach cielesnych i sile, albo puszczali się na zbój,
31 2,45| niezmiernie jej czerstwość i siłę. I był o tym jeden głos,
32 2,48| upojeniu, durni we własną siłę i pomoc, którą im wszystkie
33 2,51| klęską nieprzyjaciela. Dumy w siłę, jakiej żaden z mistrzów
34 2,52| klęską nieprzyjaciela. Dumy w siłę, jakiej żaden z mistrzów
35 2,53| doczekał się w zdrowiu i sile tej szczęsnej chwili, w
|