Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |       chwałę ze mnie odniósł i abyś poznał, żem Ci szczerym sercem,
 2  1,4 |          wojennych znawcą niemałym, poznał zaraz, iż są to zbroje kowane
 3  1,4 |      znieważasz!~Zbyszko spojrzał i poznał tegoż samego olbrzymiego
 4  1,4 |            żeby frasunku po was nie poznał, bo zaraz by się ucieszył.~
 5  1,5 |          przeszedł koło nich. Maćko poznał go po krzyżu wyszytym na
 6  1,5 |             na płaszczu, ale on nie poznał ni jego, ni Zbyszka, gdyż
 7  1,5 |        stojąc za księżną i Danusią, poznał go natychmiast po niezmiernie
 8  1,8 |     nieboszczkę, taką, jaką niegdyś poznał u księżny Anny w Warszawie.
 9  1,16|            by przed kościołem każdy poznał, iż przyjechała nie córka
10  1,19|            Zgorzelicach, ale go nie poznał, więc ozwał się:~- Pochwalony
11  1,20|        Zbyszko na pierwszy rzut oka poznał jednego z rybałtów, których
12  1,23|            na Zachodzie. W Malborgu poznał jednakże kilku prawych i
13  1,28|           na łożu, spojrzał na nią, poznał i rzekł:~- Miłościwa pani...
14  1,29|          pojedynkę; tymczasem teraz poznał, że trzeba może będzie chęć
15  1,30|       pątnik. Niewiasty Zbyszko nie poznał, albowiem jej w leśnym dworcu
16  1,30|      Poznałem ją od razu i Sanderus poznał ją także. Przyjeżdżała widać
17  2,1 |        terminów upłynęło kilka lat; poznał go jednak pomimo mroku natychmiast
18  2,3 |            i jakkolwiek natychmiast poznał, że to jest jeden z braci,
19  2,3 |           rycerza, którego nikt nie poznał, albowiem na głowie miał
20  2,5 |           inaczej nie mógł uczynić, poznał, że zuchwałe a niebaczne
21  2,8 |        ofiarować im gościnność. Nie poznał też zrazu Głowacza, a gdy
22  2,11|           obrócił. Zbyszka toby był poznał - ale mnie zabaczył, a o
23  2,11|           że choćby go Lichtenstein poznał, to i tak nie stałoby się
24  2,11|    wielkiego.~Lecz Lichtenstein nie poznał go, albowiem istotnie na
25  2,11|           Zbyszko przejeżdżał i nie poznał go. Może i on słyszał głos
26  2,12|    opowiadać, jak go spotkali i jak poznał go Czech Hlawa, który jest
27  2,19|           okrutnie golenie końskie. Poznał wówczas błękitny rycerz,
28  2,20| nieszczęsnego ludu. Tyś ich przecie poznał, de Lorche, i wiesz najlepiej,
29  2,25|     przywykły do mroku, zaledwie go poznał, tak jeszcze wychudł i wynędzniał.
30  2,26|            i z piór sójki na czapce poznał w nim borowego.~- Hej, a
31  2,49|   zwróciwszy się do Powały, którego poznał w dawniejszych czasach w
32  2,51|            stojący Mikołaj Kiełbasa poznał wprawdzie nieprzyjaciół,
33  2,51|        przedzie wielkiego mistrza i poznał go po płaszczu, po tarczy
34  2,52|            stojący Mikołaj Kiełbasa poznał wprawdzie nieprzyjaciół,
35  2,52|        przedzie wielkiego mistrza i poznał go po płaszczu, po tarczy