Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |         rycerstwem nie im się w polu mierzyć. Gdy konie Niemcom
 2  1,2 |  najdziesz, ile ich pobitych na polu leży, a niewolnika nikt
 3  1,7 |      litewskich siła została na polu.~- Królowa nieboszczka przepowiadała,
 4  1,10| litewskich i ruskich zostało na polu, a co bojarzynów i różnych
 5  1,11|      wypadnie. Bywało, nieraz w polu, po bitwie, to się sypiało
 6  1,11|  przecie zza murów i w otwartym polu z największymi rycerzami,
 7  1,25|   dachem, ni w głębi boru, ni w polu, ni w darach opata, ni w
 8  1,26|         by było z nami.~- Kto w polu, temu śmierć - odrzekł Zbyszko -
 9  1,26|      mówili, że kogo w szczerym polu złapie, ten może i zostać;
10  1,27|         obeznanego. Na otwartym polu wicher począł znowu siec
11  1,30|     mieli... Wojowałem z nimi w polu, gdym w poselstwie od naszego
12  1,32|       zwyciężyli go wprawdzie w polu, nie odwagą i rycerską siłą,
13  2,1 |  rozprasza się stado szpaków na polu, na które runie z góry jastrząb
14  2,11|        z czerwoną ręką w białym polu. Samego komtura nie zastali
15  2,16|          Wiek życia zbiegł mu w polu przeciw Tatarom, z którymi
16  2,17|        jako i człowiek.~- Ale w polu - odrzekł Czech - tutejsze
17  2,34|         moc krzyżacką sławił? W polu juści twardy jest nasz naród,
18  2,36| szlachcicowi najprzy-stojniej w polu umierać, ale tak jak Jurand
19  2,37|       mogę! Wojny mi trza, bo w polu łacniej przepomnieć. Czuję,
20  2,40|   będzie zamków dobywał, jeno w polu Krzyżaków gnębił... A Cztan?
21  2,41| chłopisko mój leży może gdzie w polu włócznią przebodzion i wilcy
22  2,41|   mówicie - pytała - że bitwa w polu nie tak dla rycerza straszna
23  2,41|         zbroja nie uchroni, a w polu, byle rycerz ćwiczenie należyte
24  2,51|          którzy się dziś na tym polu zetrą.~I wskazał ręką na
25  2,51|  Jerzego, z krzyżem czerwonym w polu białym, i wiele innych zakonnych.
26  2,51|   straszne tylko było w czystym polu, nie lubiło zaś i nie umiało
27  2,51|         czarnego orła na złotym polu, drugi, który był heroldem
28  2,51| szczecińskiego, gryfa na białym polu. Szeregi rozstąpiły się
29  2,51|    bitwy chwila oczekiwania. Na polu między Niemcami a armią
30  2,52|          którzy się dziś na tym polu zetrą.~I wskazał ręką na
31  2,52|  Jerzego, z krzyżem czerwonym w polu białym, i wiele innych zakonnych.
32  2,52|   straszne tylko było w czystym polu, nie lubiło zaś i nie umiało
33  2,52|         czarnego orła na złotym polu, drugi, który był heroldem
34  2,52| szczecińskiego, gryfa na białym polu. Szeregi rozstąpiły się
35  2,52|    bitwy chwila oczekiwania. Na polu między Niemcami a armią