Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |    wszystko stało się tak nagle. Obyczaj rycerskiego ślubowania nie
 2  1,2 |           Dobrze! Widać rycerski obyczaj znasz. A co więcej?~- A
 3  1,2 |        albo bez. Nowotny to jest obyczaj, że rycerz dziewce, którą
 4  1,2 |           wśród których zachodni obyczaj był znany, każda prawie
 5  1,5 |          szanujecie - i dlategom obyczaj wasz nazwał pogańskim.~Na
 6  1,6 |       stary, polski i słowiański obyczaj, mocny jak prawo, znany
 7  1,6 |         śmierci i kary. Znali ów obyczaj rycerze, znali kmiecie,
 8  1,6 |      lepsze prawo nad starodawny obyczaj, którego nie łamano nigdy?
 9  1,6 |         podhalskich zbójników ów obyczaj stosuje niż do szlachty,
10  1,6 | zrękowiny muszą być zaraz, bo ów obyczaj tak każe.~- Zrękowiny uczynię
11  1,8 |      służ, bo jest taki rycerski obyczaj. Zbyszko zawahał się nieco,
12  1,8 |         pokazać, że zna rycerski obyczaj, ucałował z wielką czcią
13  1,10|        Krakowie na zamku bywał i obyczaj dworski zna.~Lecz Jagience
14  1,10|          pokazać, że zna dworski obyczaj, przyklęknął na jedno kolano
15  1,13|        jak wiecie, jest rycerski obyczaj... Który by z młodych swojej
16  1,15|       kośćmi zabawia.~- Miał ten obyczaj i drzewiej, a gniewliwy
17  1,19|          ludzie bywali i znający obyczaj wojenny, stanęli także w
18  1,19|       czasie nożem żgnąć, któren obyczaj zgoła jest świński i nam
19  1,19|       się.~- Bo też to jest obcy obyczaj, a prawdę rzekłszy, głupi,
20  2,5 |         ponownie do niej wyzwać. Obyczaj ten zachowywały nawet całe
21  2,8 |       ale później, poznawszy ich obyczaj, sprał kiedyś obu lagą i
22  2,9 |       zaś, jako człowiek znający obyczaj, chwalił jadło, napitek
23  2,11|        usługę oddał. Nie nasz to obyczaj bić w dobrodzieja...~- Ale
24  2,17|      nowościom zawzięte; starszy obyczaj, starszy tryb wojowania,
25  2,24|       każdym zdarzeniu zachowany obyczaj, zapytał:~- Prosicie, panie,
26  2,26|       szukać kamieni, był bowiem obyczaj odwieczny, że pokrywano
27  2,26|          bo i to nakazywał także obyczaj.~Długi czas jechali w zadumie,
28  2,31|          człek bystry i wszelaki obyczaj znajęcy. Ale jak go wykupicie,
29  2,44|    źrałym wieku żona mężowi; ale obyczaj też jest, że gdy rycerz
30  2,44|          Zali istotnie jest taki obyczaj? - pytała, spuszczając oczy,
31  2,46|          nałożą. Taki to dworski obyczaj, aże człek musi sobie przypominać,
32  2,46|         rycerze znający zachodni obyczaj, prosząc, by chciała im
33  2,47|      własnej umknął. Nie nasz to obyczaj, aby czegoś zaniechać -
34  2,49|        sam był to naród, ten sam obyczaj i mowa.~Lecz przy wjeździe
35  2,49|     wygody wojowników z Zachodu. Obyczaj ich był prostszy, pancerze