Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |           wielkolud, Walgierz, nikt inny! Na to woźnica osadził ze
 2  1,5 |          godził.~- A jakoż mógł się inny Krzyżak pod Krakowem znajdować,
 3  1,6 |         może łaskę okazać, ale nikt inny".~- A gdzie król?~- Pojechał
 4  1,6 |           Pewnie Lichtenstein! nikt inny, jeno Lichtenstein - sobacza
 5  1,6 |         sobą, że chyba dlatego nikt inny o owym obyczaju nie pamiętał,
 6  1,7 |        skarał, gdyby ja był dla was inny. Obaczcie, że już wozy ładują,
 7  1,8 |           jest!" I pewno, iż niczyj inny do śmierci nie będę, tak
 8  1,9 |           niż patrzeć, jako Danuśkę inny zabierze.~Księżna podniosła
 9  1,10|           ze to, jako wiecie, gdzie inny się obejrzy za siebie, tam
10  1,13|         smaruje, i od tego może być inny, któremu on nie będzie chciał
11  1,16|        dozgonną wybierasz? Albowiem inny mędrzec Pański powiada:
12  1,17|       naprawdę jej rycerz, nie czyj inny, i musisz ją brać.~To rzekłszy,
13  1,24|           żywo księżna -boć nie kto inny, Jeno Danuśka go w Krakowie
14  1,25|            się i odpowiada:~"A któż inny?" Obecnie zaś tylko choroba
15  1,32|         więcej krwi niż jakikolwiek inny rycerz w świecie. Natomiast
16  1,32|         razie uczynił i on, i każdy inny mazowiecki albo polski rycerz,
17  1,32|         dźwięki zna i że to nie kto inny gra, tylko ona -jego dziecko!
18  2,1 |            ścierwo łowił! - zawołał inny. Trzeci zaś dodał:~- A teraz
19  2,1 |           dotrzymać obietnicy, któż inny by to potrafił!~Lecz Jurand
20  2,2 |     wszystkich pozwał... On lub kto inny, lec to przecie nie straszne...~-
21  2,4 |           całą drogę mówił, że nikt inny nie porwał Danusi, jeno
22  2,6 |    Jurandównę oni chwycili, nie kto inny, ale co z tego? Wyprą się.
23  2,7 |            można by rzec, iż to kto inny. Oczy były zakryte powiekami,
24  2,8 |       rozszczepił - i łup pobrał... Inny posiwieje, nim pas zyszcze,
25  2,9 |        pozna mnie ni opat, ni - kto inny.~- Ni Zbyszko?~- Jeśli go
26  2,11|           przypomnieć.~- Całkiem to inny człowiek niż tutejsi książęta -
27  2,14| Sieciechówna przepasze albo ci jaki inny da wspominek, gdyż rada
28  2,26|        piersi tak, jakby ją dał kto inny. Potem, rzekłbyś, popychany
29  2,28|         jest, jego Danusia, nie kto inny -i że poznaje dziecko. Potem
30  2,33|       basztą Pancerną wwiódł ich na inny dziedziniec, olbrzymi, leżący
31  2,34|            ten syna, ten krewniaka, inny zięcia alibo kogo. Komturowie
32  2,48|           będzie?~- To znajdzie się inny kamień. Ale nie odda ci
33  2,49|            krain ziemi.~- Żaden też inny król takich nie postawi -
34  2,51|              jakby w nim płakał kto inny.~Wreszcie pohamował się
35  2,52|              jakby w nim płakał kto inny.~Wreszcie pohamował się