Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |          naszych którzy są? Mówcie żywo!~Maćko zaś podniósł naczynie
 2  1,1 |         pochutnica jakowaś czy co? Żywo!~- Jakże to? Nie słyszeliście
 3  1,2 |           posiłku - rzekła pani. - Żywo się jeno zakrzątnij, bośmy
 4  1,4 |       strzemionach i rzekł:~- Jako żywo - wielkolud, Walgierz, nikt
 5  1,10|        Zych. Jagienka zwróciła się żywo ku Zbyszkowi, lecz nagle
 6  1,11|             Wówczas przysunęła się żywo ku niemu i siadłszy obok,
 7  1,15|      zajechał na wozie, ruszył się żywo Zych, opat zaś, widocznie
 8  1,18|   zwróciwszy się do Maćka, spytała żywo:~- Mówił mi! - ale prawda-li
 9  1,19|        Miłość każe połamać.~- Jako żywo! - rzekł Zbyszko.~Sanderus
10  1,19|       pilno wracać każę, choć jako żywo tak myślę, że Jurandównę
11  1,22|          Zygfryd de Lowe.~- Mówcie żywo! - zawołali bracia Rotgier
12  1,24|             przez nią"! - zawołała żywo księżna -boć nie kto inny,
13  1,24|     Krzyżaki przysłały? - zawołała żywo Danusia, odejmując od oczu
14  1,26|   zakrzyknął:~- Konnych z łopatami żywo. Po czym do zwiastuna nowiny:~-
15  2,2 |           się za nimi, zwrócił się żywo do Rotgiera i rzekł:~- Słuchaj,
16  2,5 |        Boże cię uchowaj! - zawołał żywo Zbyszko - hańbą byś okrył
17  2,5 |         skoczyli jeden ku drugiemu żywo i zapalczywie, rycerze zaś
18  2,8 |      powtarzając: "Przez Bóg, jako żywo" lub: "Tak ono, nie inak" -
19  2,9 |            i Cztan, i Wilk - rzekł żywo Maćko - wszelako na dzieci
20  2,11|            Ślepy jest, ślepy! jako żywo!~Ruszyli końmi i po niejakim
21  2,11|            To rzekłszy, zeskoczyła żywo ze stępaka i zatrzymawszy
22  2,11|        samego? Przepowiadałem jako żywo, że przyjdzie nam iść do
23  2,17|   Usłyszawszy to, rycerze powstali żywo na nogi, Skirwoiłło zaś
24  2,21| umartwieniem.~- Gadaj, skomorochu, żywo, co wiesz, i nie błaznuj! -
25  2,24|          pana de Lorche? - zapytał żywo Wolfgang. - Ja go znam.
26  2,25|        Krzyżakom, pamiętano bowiem żywo wszędzie zdradę i krzywdę
27  2,25|      jęczmieniem. Jechał też Czech żywo, nie zatrzymując się nigdzie,
28  2,26|           zbójecka, i począł pytać żywo:~- Daleko stąd?~- Na strzelenie
29  2,30|     Żmujdzi.~- Nie mówiliśmy? Jako żywo! Mnie się wydaje, żeśmy
30  2,32|           niego nie poszło.~- Jako żywo - odpowiedział Zbyszko. -
31  2,34|        siodła i strzemiona?~- Jako żywo!~- No, widzicie: Zakon to
32  2,35|            pierwszy sposób.~- Jako żywo! - zawołali bracia.~A pan
33  2,40|     Zbyszka chodzi.~- Prawda! jako żywo! - rzekła Jagienka. - Ale
34  2,49|           tego nie dopuści.~- Jako żywo! Znam ja Krzyżaków i wszyscy